زنده‌یاد سیدحسن مدرس که این حرف را زده، خودش از جمله رجال تراز اول ملی و دینی در این کشور بوده است، مردی که به رغم تکفیر "مشروطیت" توسط برخی از هم‌لباسان خود، چندین دور نمایندۀ مردم تهران در مجلس مشروطه بود و در تمامی عمرش گامی جز در جهت حمایت از منافع ملی، دفاع از اصول مشروطیت و مقابله با خودکامگی برنداشت و سرانجام جان بر سر این راه گذاشت. مردی شجاع و توانمند همراه با سعۀ‌صدری بی‌نظیر به طوری که وثوق‌الدوله را بر سر قرداد ۱۹۱۹ بر زمین زد اما پس از ختم غائله از حضور او در مجلس شورای ملی چنان دفاع صادقانه و صریحی کرد که در تاریخ ماندگار شده است.

حالا امثال آقای رسایی کجا و مرحوم مدرس کجا؟ کسانی که تمام وقت‌شان صرفِ حذف افراد کارآمد، سرکوب هر صدای مخالف، حمایت از هر اقدام محدودکننده و تنگ‌نظرانه و انحصارطلبانه است، چه نسبتی با مدرس دارند؟ مدرس حق داشت بگوید که مجلس جای روضه خواندن نیست، چون خود به امور مملکت‌داری دانا و در بیان راه‌حل‌های ملی توانا بود، اما کسانی که مملکت‌داری را در آزار دادن مردم و حذف رجال کشور می‌بینند، اگر همان روضه بخوانند حقا که برای این کشور مفیدتر است. گرچه من بعید می‌دانم که حتی توان روضه خواندن داشته باشند!"/>

طعنه تند زیدآبادی به رسایی؛ ای کاش نمایندگان مجلس همان روضه را می‌خواندند!/ بعید می‌دانم که حتی توان روضه خواندن داشته باشند

فعال سیاسی اصلاح‌طلب، به اظهارات روز گذشته حمید رسایی درخصوص مرحوم مدرس، واکنش نشان داد.

طعنه تند زیدآبادی به رسایی؛ ای کاش نمایندگان مجلس همان روضه را می‌خواندند!/ بعید می‌دانم که حتی توان روضه خواندن داشته باشند

به گزارش کاویان گلد، احمد زیدآبادی، فعال سیاسی، با انتشار یادداشتی در کانال تلگرامی خود، به اظهارات دیروز حمید رسایی در مجلس شورای اسلامی، اشاره کرده و نوشت:

مرحوم مدرس می‌گفت: مجلس جای روضه خواندن نیست. حرف ما هم همین است.” این سخنِ شیخ حمید رسایی است که با اشاره به نطق آقای پزشکیان در مجلس مطرح کرده است!

زنده‌یاد سیدحسن مدرس که این حرف را زده، خودش از جمله رجال تراز اول ملی و دینی در این کشور بوده است، مردی که به رغم تکفیر “مشروطیت” توسط برخی از هم‌لباسان خود، چندین دور نمایندۀ مردم تهران در مجلس مشروطه بود و در تمامی عمرش گامی جز در جهت حمایت از منافع ملی، دفاع از اصول مشروطیت و مقابله با خودکامگی برنداشت و سرانجام جان بر سر این راه گذاشت. مردی شجاع و توانمند همراه با سعۀ‌صدری بی‌نظیر به طوری که وثوق‌الدوله را بر سر قرداد ۱۹۱۹ بر زمین زد اما پس از ختم غائله از حضور او در مجلس شورای ملی چنان دفاع صادقانه و صریحی کرد که در تاریخ ماندگار شده است.

حالا امثال آقای رسایی کجا و مرحوم مدرس کجا؟ کسانی که تمام وقت‌شان صرفِ حذف افراد کارآمد، سرکوب هر صدای مخالف، حمایت از هر اقدام محدودکننده و تنگ‌نظرانه و انحصارطلبانه است، چه نسبتی با مدرس دارند؟ مدرس حق داشت بگوید که مجلس جای روضه خواندن نیست، چون خود به امور مملکت‌داری دانا و در بیان راه‌حل‌های ملی توانا بود، اما کسانی که مملکت‌داری را در آزار دادن مردم و حذف رجال کشور می‌بینند، اگر همان روضه بخوانند حقا که برای این کشور مفیدتر است. گرچه من بعید می‌دانم که حتی توان روضه خواندن داشته باشند!

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *