کاهش سهم پرداختی مردم از هزینه های سلامت، همواره از موضوعاتی بوده که در دو دهه اخیر، با وجود تکالیف قانونی اما هیچ گاه به نتیجه نرسیده بلکه از آغاز دهه ۹۰ رو به افزایش گذاشته است.
به گزارش خبرآنلاین روزنامه خراسان نوشت: امروز برخی منابع، سهم پرداختی هزینه های سلامت را تا ۸۰ درصد عنوان می کنند که البته این رقم در آمارهای متعادل اما نزدیک به واقعیت ارقامی بین ۵۰ تا ۶۰ درصد است؛ یعنی برخلاف تکالیف برنامه های توسعه همچون برنامه های چهارم، پنجم و ششم (سال های ۱۳۸۴ تا پایان ۱۴۰۲) که باید این رقم به ۳۰ درصد می رسیده، اما همچنان بالای حدود ۶۰ درصد است.
دهک های پایین، آسیبپذیری بیشتر
در این خصوص، به تازگی در فرهنگستان علوم پزشکی ایران، نتایج سه ساله مطالعات «هزینه-درآمد خانوار در حوزه سلامت»، با تمرکز بر پرداختی از جیب مردم بررسی شده است. آن طور که مهر به نقل از رئیس انجمن علمی اقتصاد سلامت، ذکر می کند، خانوارهای واقع در پنج دهک اول درآمدی بیشترین آسیبپذیری را در برابر هزینههای کمرشکن سلامت دارند. هرچند هزینه پرداختی آن ها کمتر از دهکهای بالاتر است که این امر ناشی از فقر شدید و ناتوانی در استفاده از خدمات سلامت است، نه بهبود وضعیت بهداشتی. طبق این مطالعات، بررسیها نشان میدهد، ۲۰ درصد کم درآمد جامعه حدود ۵۳ درصد هزینههای سلامت که از جیب آن ها پرداخت میشود، بابت داروست.