دندان‌های هیتلر به همراه استخوان فک و بخشی از جمجمه‌اش به سازمان اطلاعاتی شوروی در مسکو منتقل می‌شود. بنا به گفته مقامات روسی، این بقایا هنوز هم در آن‌جا نگهداری می‌شوند.
به گزارش کاویان گلد، برلین، ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ [برابر با ۱۰ اردیبهشت ۱۳۲۴] ساعت ۱۵:۳۰ از اتاق خصوصی آدولف هیتلر صدای شلیک گلوله‌ای شنیده می‌شود. بوی باروت در فضا پیچیده است. هاینتس لینگه، پیشکار مخصوص «پیشوا»، با صحنه‌ای وحشتناک روبه‌رو می‌شود: دو تپانچه افتاده روی زمین، و لکه بزرگ خون جلوی کاناپه. آدولف هیتلر و همسر تازه‌اش، اِوا براون، بی‌جان در کنار هم روی کاناپه نشسته‌اند. آن‌ها مرده‌اند. دست‌کم این چیزی است که لینگه نقل می‌کند.
او همراه با اتو گونشه، فرمانده اس‌اس، و آرتور آکسمان، رهبر جوانان رایش، از نخستین کسانی بودند که جسد دیکتاتور را پیدا کردند.
اتفاق نظر میان کارشناسان: آدولف هیتلر در پناهگاه مرد
کارشناسان اتفاق نظر دارند که هیتلر در آن زمان در پناهگاه ضد بمب کشته شده است. نظریه‌هایی که می‌گویند او شاید از جنگ جان سالم به در برده، سال‌ها رواج داشتند و حتی امروز هم در حوزه افسانه‌ها و تئوری‌های توطئه جای می‌گیرند. با این حال، در مورد چگونگی مرگ هیتلر اظهارات ضد و نقیضی وجود دارد. آیا او به سر خود شلیک کرد؟ آیا سم خورد؟ یا شاید هر دو را انجام داد؟ هیچ‌یک از نزدیکانش هنگام مرگ در آن اتاق کذایی حضور نداشتند. بنابراین، هیچ‌کس نمی‌تواند دقیقا بگوید چه اتفاقی افتاده است. شرایط مرگ او سال‌ها محل بحث بوده و حتی امروز نیز زمینه‌ای برای گمانه‌زنی فراهم می‌کند.