و بالاخره راهی آخرین محلی شدیم که وقت‌مان اجازه دیدار از آن را می‌داد. خانه قطبی پسردایی فرح در خیابان پاسداران. اطلاعاتی که از این خانه در دست داشتیم این بود که اکنون بیمارستان معلولین بنیاد شهید می‌باشد اما در محل با سردر دیگری روبه‌رو شدیم.
به گزارش کاویان گلد به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ در نخستین روزهای پیروزی انقلاب که سران رژیم شاه و سرمایه‌داران معروف دستگیر شدند یا از کشور گریختند، خانه‌های آن‌ها به وسیله محاکم انقلاب و به نفع مستضعفین ضبط شد؛ اما به فاصله تنها یکی دو سال پس از پیروزی انقلاب این پرسش در ذهن بسیاری مطرح بود که به‌راستی سرنوشت این خانه‌های کاخ‌مانند چه شد، به‌ویژه این‌که بازار شایعات نیز داغ بود و شماری می‌گفتند این خانه‌ها در اختیار مقامات جمهوری اسلامی قرار گرفته است. در اسفند ۱۳۵۹ یعنی درست دو سال پس از پیروزی انقلاب خبرنگاران «زن روز» برای پایان دادن به این شایعات تصمیم گرفتند که به برخی از این «کاخ»ها سر بکشند تا بفهمند که در آن مقطع در دست چه فرد یا افرادی است و چه استفاده‌ای از آن‌ها می‌شود. آن‌چه در پی می‌خوانید حاصل همین پرس‌وجوی میدانی است که طی گزارشی مفصل در مجله «زن روز» به تاریخ ۹ اسفند ۱۳۵۹ منتشر شد:
ابتدا راهی بنیاد مستضعفان شدیم. اولین و بزرگ‌ترین نهادی که از همان ابتدای پیروزی انقلاب بنا به حکم دادگاه‌های انقلاب کار مصادره خانه‌های طاغوتیان فراری و محکوم را برعهده داشته است و جدا از این گویا کار تحقیق و شناسایی و گرفتن آمار و واگذاری اموال مصادره‌شده به دیگر نهادها و سازمان‌های کشور نیز از وظایف آن است. از سوی دادگاه انقلاب و طبق احکام آن دادگاه مراحل در همین رابطه گفته شد که در حال حاضر بنیاد شهید بیش از یک‌سوم (یا یک‌دوم) [واژه واضح نیست] از خانه‌های مجموعه‌های مصادره‌شده بنیاد مستضعفین را در اختیار دارد. همین‌طور معلوم شد که عوارض حاصل از نقل و انتقال‌های بنیاد مستضعفان خاصه در سطوح مدیریت، کوتاهیِ زمانِ تصدی امور از سوی مسئولین جدید و وسعت اموال و املاک مصادره‌شده سبب بروز نابسامانی‌هایی شده است به این ترتیب دریافتیم که در این میان خانه‌هایی وجود دارند که علیرغم بودن نشانی‌های‌شان در پرونده‌های بنیاد مستضعفان دقیقا از ساکنان فعلی و یا موارد استفاده امروزشان اطلاعی در دست نیست.