وقتی فرانچسکو آچربی، مدافع باشگاه اینتر میلان، به شوخی از ارلینگ هالند، ستاره منچستر سیتی، خواست دو پیراهن به او بدهد، احتمالا شانسش را در کل از بین برد.
به گزارش کاویان گلد؛عوض کردن پیراهن با بازیکن حریف، سنت قدیمی فوتبال است، بسیاری بازیکنان اما از این رسم استفاده می‌کنند تا کلکسیون شخصی فوق‌العاده‌ای جمع کنند.
در گزارش ورزش سه آمده است:طبیعی است که پیراهن بعضی از بازیکنان بیشتر از بقیه خواهان داشته باشد، چنان که یک تیم در هر سفر خارج از خانه، چمدان‌هایی پر از پیراهن یک بازیکن با خودش می‌برد، تا آنها را به نیابت از ستاره‌اش اهدا کند.
فرانچسکو آچربی، بازیکن اینتر میلان، در پایان بازی با منچستر سیتی به شوخی به ارلینگ هالند گفت که بجای یکی، دو پیراهنش را به او بدهد.
اما بازیکنان در نهایت با پیراهن‌هایی که به‌دست می‌آورند چه می‌کنند؟ یا تمام آنها هنگام تعویض پیراهن مقابل دوربین‌ها با رفتاری مشابه روبرو می‌شوند؟
چه کسی بزرگ‌ترین کلکسیون را دارد؟ بسیاری از بازیکنان تصویر کلکسیون پیراهن‌ها و اتاقی که مجموعه‌شان را با احترام تمام در آن چیده‌اند در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده‌اند.
جرارد پیکه، مدافع سابق بارسلونا، می‌گوید زمانی که مشغول «مرتب کردن کمد» خودش بود، مجموعه‌ای از پیراهن بازیکنانی مثل مسی، آندره‌آ پیرلو و دیوید بکام پیدا کرده است.
پیکه همچنین می‌گوید که پیراهن کلاوس یان هونتلار، مهاجم تیم ملی هلند، را که در فینال جام جهانی ۲۰۱۰ با پیراهن خودش عوض کرد، قاب کرده است.
پیکه عکسی پیراهن‌هایی را که پس از مرتب کردن کمدش کشف کرد، در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشت
اما جایزه چشمگیرترین کلکسیون پیراهن فوتبالیست‌ها به لوچانو اسپالتی، مربی ایتالیایی، می‌رسد.
اسپالتی خیلی خوب کلکسیونش را در خانه چیده است.
او پس از رساندن اینتر میلان به معتبرترین رقابت‌های باشگاهی اروپا در سال ۲۰۱۹، تصویری از کلکسیونش که آن را «اسم‌هایی از لیگ قهرمانان» نامیده بود، منتشر کرد. مجموعه‌ای که در آن تعداد بی‌شماری از پیراهن‌های تاشده غول‌های فوتبال به چشم می‌خورد.
بذل و بخشش با پیراهن بعضی از بازیکنان هم هستند که بقیه برای پیراهن‌هایشان سر و دست می‌شکنند.
مسی بهتر از هر کسی با این مفهوم آشناست، هرچند که برای متناسب کردن میزان عرضه و تقاضا، سیستمی اطراف فوق ستاره آرژانتینی شکل گرفته است.
مسی یک اتاق را به کلکسیون پیراهن‌های فوتبالش اختصاص داده است.
امیلیانو مارتینز، دروازه‌بان تیم ملی آرژانتین، گفته است که مسئول لباس‌های این تیم برای هر دو بازی ۶۵۰ پیراهن با نام و شماره مسی آماده می‌کند که بین بازیکنان، اسپانسرها، کارمندان و حتی مربیان حاضر در روز مسابقه پخش می‌شوند.
کش تصویری از پیراهن مسی که از مارتینز هدیه گرفته بود را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد.
این شامل هدیه به یک دوست هم می‌شود. مارتیز گاه و بیگاه درخواست‌هایی برای گرفتن پیراهن‌های مسی دریافت می‌کند. در جام جهانی ۲۰۲۲ او یک پیراهن مسی به متی کش، هم باشگاهی‌اش در استون ویلا، هدیه داد تا از غم شکست لهستان مقابل آرژانتین کم کند.
ماجرا البته فقط در مورد نام‌های بزرگ نیست. وین رونی می‌گوید، غرورش اجازه نداده که در دوران بازی از هیچ‌کس تقاضای پیراهن کند، هرچند که همواره برای بازیکنانی که پیراهنش را می‌خواستند، احترام قائل بود.
به این ترتیب در حالی که ستاره سابق تیم ملی انگلیس و باشگاه منچستر یونایتد، پیراهن ستاره‌هایی مانند زین‌الدین زیدان را ندارد، پیراهن ایلدفونس لیما، بازیکن آندورا، را هنوز نگه داشته است.
ایلدنفوس لیما سولا، بازیکن سابق آندورا، تصویری از پیراهن رونی در شبکه ایکس (توییتر سابق) منتشر کرد و نوشت: «در اختیار بهترین دست‌ها»
رونی اوایل سال جاری میلادی به بی‌بی‌سی گفت: «من همیشه برای بازیکنی که جلو می‌آمد و از من پیراهن می‌خواست، احترام قائل بودم.»
«بازیکنانی را می‌دیدم که بعدا داخل رختکن، پیراهن را داخل سبد لباس‌های تیم پرت می‌کردند، در حالی که من همیشه احترام می‌گذاشتم، آنها را به خانه می‌برم و نگه می‌دارم.»
ندوم اونوها، بازیکن سابق لیگ برتر، رویکرد متفاوتی دارد و برای پیراهن هم‌تیمی‌ها و به‌خصوص کسانی که با آنها در آکادمی فوتبال منچستر سیتی و تیم‌های جوانان انگلیس هم بازی بود، ارزش بیشتری قائل است.
او به بخش ورزشی بی‌بی‌سی گفت: «با بازیکنان زیادی پیراهنم رو عوض نکردم. اما پیراهن‌هایم را با کسانی که در آکادمی همراهم بودند یا هم‌بازی‌هایم در تیم زیر ۲۱ سال انگلیس معاوضه کردم.»
«بیشترمان از مناطق یکسانی آمده‌ایم. مسیری که طی کردیم متفاوت بوده است اما من دیدم که آنها برای رسیدن به اینجا چه کارهایی کرده‌اند. معنای زیادی پشت این حرکت نهفته است.»
او در مورد پیراهن‌های مورد علاقه‌اش می‌گوید: «تعدادی از اولین پیراهن‌هایم در باشگاه منچستر سیتی را قاب کرده‌ام و همین طور پیراهنم در اولین بازی برای تیم زیر ۲۱ سال انگلیس که در آن گل هم زدم.»
«یکی از پیراهن‌های محبوبم مربوط به بازی دوستانه پیش‌فصل مقابل بارسلوناست. من هرگز درخواست گرفتن پیراهن نمی‌کردم، چون خیلی خجالتی بودم. آنها یکی از محبوب‌ترین تیم‌هایم بودند.»
«بعد از بازی پیراهن‌های زیادی رد و بدل شدند، یکی از آنها که در دسترس بود، به سیدو کیتا تعلق داشت که یکی از بازیکنان مورد علاقه‌ام بود. نمی‌توانستم سریع‌تر آن کار را انجام دهم و هنوز هم این پیراهن برایم ارزش زیادی دارد.»
خوبی و بدی فرهنگ تعویض پیراهن گفته می‌شود که سنت عوض کردن پیراهن بین بازیکنان در سال ۱۹۳۱ آغاز شد، زمانی که بازیکنان فرانسه پس از پیروزی مقابل انگلیس برای به‌یادماندنی کردن آن برد، از بازیکنان حریف تقاضای تعویض پیراهن کردند.
اما یکی از معروف‌ترین تعویض‌های پیراهن در جام جهانی ۱۹۷۰ مکزیک بود که پله، اسطوره فوتبال برزیل، پس از پایان بازی در مرحله گروهی پیراهنش را بابی مور، اسطوره انگلیس، عوض کرد.
امروزه داشتن کلکسیون پیراهن بازیکنان به عنوان منبعی برای ستایش و افتخار در چشم بسیاری است. در حالی که نسخه‌های کپی پیراهن‌های فوتبال مثل همیشه محبوب هستند، بعید به نظر می‌رسد که این سنت از بین برود.
اما یکی از موضوعاتی که تقریبا مخالفت همه را برانگیخته است، تعویض پیراهن بین دو نیمه است.
ماریو بالوتلی سال ۲۰۱۴ در پایان نیمه اول در حالی که تیمش سه بر صفر از رئال مادرید عقب بود، پیراهنش را با په په عوض کرد و با انتقادهای شدید لیورپولی‌ها روبرو شد. سال ۲۰۱۶ هم اتفاق مشابهی برای ادن آزار افتاد و هنگامی که در بین دو نیمه پیراهنش را با آنخل دی‌ماریا، بال پاری‌سن‌ژرمن، عوض کرد با تمسخر تماشاگران چلسی روبرو شد.
برندون راجرز، سرمربی لیورپول، پس از این که بالوتلی پیراهنش را بین دو نیمه با حریف عوض کرد، برای او در مورد «فرهنگ فوتبال انگلیس و به‌خصوص لیورپول» توضیح داد.
در رقابت‌های فصل قبل لیگ قهرمانان اروپا، محمد علی کامارا، کاپیتان یانگ بویز، از هالند درخواست تعویض پیراهن کرد. سرمربی این تیم پس از شکست سه بر صفر مقابل سیتی گفت که «با او صحبت خواهد کرد.»
البته الکس فرگوسن، سرمربی سابق منچستر یونایتد، هنگامی که رود فان‌نیستلروی، مهاجم تیمش، پس از شکست ۱-۳ مقابل منچستر سیتی، با پیراهن رقیب همشهری وارد رختکن شد، واکنش شدیدی نشان نداد
البته ماجرا فقط محدود به جمع کردن کلکسیون نیست.
سال ۲۰۲۲ در یک حراجی استیو هاج، هافبک سال‌های دور تیم ملی فوتبال انگلیس، پیراهن دیگو مارادونا را در یک‌چهارم نهایی جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک که ستاره آرژانتینی در آن گلی معروف به «دست خدا» زد، به قیمت ۷/۱۴ میلیون پوند فروخت.
در همین حال پیراهنی که گفته می‌شود فیل فودن، ملی‌پوش انگلیسی، در یک‌چهارم نهایی یورو ۲۰۲۰ مقابل اوکراین پوشیده بود و آن را به گئورگی بوشچان داد، اخیرا با قیمت ۲۹۹۹ پوند برای فروش در ئی‌بی (eBay) گذاشته شده است.
کریس ساتن، بازیکن سابق لیگ برتر فوتبال انگلیس، در مورد کلکسیونش گفت: «بعضی از آنها نصیب بچه‌هایم شده، ولی من پیراهن مورد علاقه‌ام را قاب کرده‌ام: پیراهن هنریک لارسن، زمانی که از بارسلونا به سلتیک برگشت.»
«هرگز وقتی که می‌باختیم، پیراهنم را عوض نمی‌کردم، همچنین هیچ وقت برای عوض کردن پیراهن در بین دو نیمه سراغ بازیکنان حریف نمی‌رفتم. بنابراین خیلی در قید انجام این کار نبودم، هرچند که عقیده‌ام بعد از پایان دوران بازی تغییر کرده است.»
«بعد از این که دیدم استیو هاج چقدر از پیراهن دیگو مارادونا پول درآورد، آرزو می‌کردم بیشتر این کار را انجام می‌دادم، ولی از شوخی گذشته، وقتی پس از پایان حرفه‌تان می‌خواهیم به گذشته فکر کنیم، داشتن این پیراهن‌ها اهمیت پیدا می‌کند.»
251 251