سه چهار هفته‌ای از اقامت‌ام در مسکو می‌گذشت و سرم گرم انجام تکالیف مدرسۀ حزبی بود که با تلفن کیانوری و گفته‌های کوتاهش که از عصبانیت رفقای شوروی نسبت به بعضی کارهای من خبر می‌داد…
به گزارش کاویان گلد به نقل از ایبنا، بابک امیرخسروی (زاده سوم شهریور ۱۳۰۶ در تبریز) دانش‌آموخته مهندسی راه و ساختمان از دانشکده فنی دانشگاه تهران و دارای مدرک دکترا در اقتصاد سیاسی از دانشگاه هومبولت برلین است. او سال ۱۳۲۴ به حزب توده ایران پیوست و از کادرهای برجسته آن شد. امیرخسروی طی سال‌های ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۹ در دبیرخانه اتحادیه بین‌المللی دانشجویان در پراگ به فعالیت پرداخت و طی این سال‌ها به سراسر اروپا، قاطبه کشورهای آمریکای لاتین، آسیا و آفریقای شمالی سفر کرد. او که ۱۰ سال پیش از انقلاب به فرانسه مهاجرت کرده بود، پس از سال ۱۳۵۷ به ایران برگشت و در سازماندهی تشکیلات حزب در شهرستان‌ها نقش برجسته‌ای داشت.
آن‌چه خواندید برگرفته از کتاب «زندگینامه سیاسی بابک امیرخسروی» است که به کوشش و تولید بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه به زیور طبع آراسته شده است. این کتاب در یک پیشگفتار و نُه فصل شامل عناوین دوران کودکی و شباب، مهاجرت اول، زندگی در مسکو، زندگی در برلین شرقی، کوچ به فرانسه، بازگشت به ایران پس از انقلاب بهمن، «نامه به رفقا»؛ اولین گام، تکوین و پیدایش، و فعالیت در راستای همکاری است و به فصول مختلف زندگی این فعال چپ می‌پردازد.