روزه داری موجب فعال شدن فرآیندی به نام اتوفاژی (Autophagy) می‌شود که به معنای “خودخواری سلولی” است. در این فرآیند، سلول‌ها بخش‌های آسیب‌دیده یا زائد خود را تجزیه و بازیافت می‌کنند. این مکانیسم به بهبود عملکرد سلول‌ها و کاهش خطر بیماری‌هایی مانند سرطان و بیماری‌های عصبی کمک می‌کند.
به گزارش خبرآنلاین،پوریا عادلی، متخصص رادیوآنکولوژی و سرطان شناس، در خصوص تاثیرات روزه داری بر سلامت و بیماری ها گفت: تحقیقات متعددی در سراسر جهان، از جمله ایران، درباره تأثیر روزه داری بر سلامت انجام شده است. بسیاری از این مطالعات به فواید روزه داری اسلامی و روزه داری متناوب (Intermittent Fasting) پرداخته‌اند. تحقیقات نشان داده‌اند که روزه داری می‌تواند به بهبود متابولیسم، کاهش التهاب، بهبود حساسیت به انسولین و حتی کاهش عوامل خطر بیماری‌های قلبی، دیابت نوع ۲ و برخی بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر کمک کند. در ایران نیز مطالعاتی در دانشگاه‌های علوم پزشکی مختلف انجام شده که نتایج مشابهی را نشان داده‌اند، به‌ویژه در رابطه با کاهش وزن، بهبود سلامت متابولیک و تأثیر بر برخی بیماری‌های مزمن.
ایلنا در خبری نوشت:وی افزود: روزه داری از طریق مکانیسم‌های مختلفی بر سلامت تأثیر می‌گذارد. یکی از مهم‌ترین تأثیرات آن کاهش سطح قند خون و انسولین است که به بهبود مقاومت به انسولین کمک می‌کند. همچنین، کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو در بدن یکی از اثرات کلیدی روزه داری است که می‌تواند نقش پیشگیرانه و درمانی در بیماری‌های مزمن مانند دیابت، فشار خون بالا و حتی برخی بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید داشته باشد. علاوه بر این، روزه داری منظم می‌تواند بر روی میکروبیوم روده تأثیر مثبت گذاشته و سلامت دستگاه گوارش را بهبود ببخشد.
این سرطان شناس اظهار داشت :روزه داری موجب فعال شدن فرآیندی به نام اتوفاژی (Autophagy) می‌شود که به معنای “خودخواری سلولی” است. در این فرآیند، سلول‌ها بخش‌های آسیب‌دیده یا زائد خود را تجزیه و بازیافت می‌کنند. این مکانیسم به بهبود عملکرد سلول‌ها و کاهش خطر بیماری‌هایی مانند سرطان و بیماری‌های عصبی کمک می‌کند.بر اساس تحقیقات، اتوفاژی معمولاً پس از ۱۲ تا ۱۶ ساعت روزه داری فعال می‌شود و با ادامه روزه، میزان آن افزایش پیدا می‌کند. در رژیم‌های خاصی مثل روزه‌داری (۱۶ ساعت روزه و ۸ ساعت تغذیه) این مکانیسم به حداکثر خود می‌رسد.
وی با بیان اینکه روزه داری به چندین روش می‌تواند بر کاهش خطر سرطان تأثیر بگذارد، گفت: نخست کاهش استرس اکسیداتیو که یکی از عوامل اصلی آسیب DNA و ایجاد سرطان است. دوم کاهش سطح انسولین و IGF-۱ چرا که این هورمون‌ها در رشد سلول‌های سرطانی نقش دارند و کاهش آن‌ها می‌تواند رشد تومور را مهار کند. روزه‌داری همچنین به سیستم ایمنی کمک می‌کند که سلول‌های سرطانی را بهتر شناسایی و از بین ببرد.