چه چیز سبب شد اکثریت ملت، با وجود همه یأس و دلخوری‌های یک‌دهه اخیر، قول‌وقرار پزشکیان را باور کنند و دل به دولت او ببندند؟
به گزارش خبرآنلاین روزنامه فرهیختگان نوشت: بی‌گمان جاذبه‌های قومیتی یا تبلیغاتی، اصل ماجرا نبود. وعده‌های تبلیغاتی نیز اصولا جایگاه چندانی در گفتار وی در ایام انتخابات نداشت. چنانچه در شمار وعده‌ووعید، از او بهتر و بالاتر بسیار بودند… پس قضیه از چه قرار است؟
الگوی رفتار سیاسی ایرانیان ثابت کرده مردم ایران خیلی کاری به چپ و راست ندارند و بیش از هر چیز «صداقت» اشخاص را می‌کاوند، یعنی چراغ‌قوه خود را به گذشته نامزدها می‌تابانند، هرکدام که سرگذشتش، عیار و روشنایی بالاتری داشت و با خصوصیات امروزش بیشتر منطبق بود، آنگاه آن شخص بیشترین شانس را برای جلب‌نظر مردم خواهد داشت.
حال سوال این است که ملت در وجود پزشکیان دقیقا چه چیزی دید که او را برگزیدند؟ اینجا دقیقا همان نقطه‌ای است که می‌تواند بزرگ‌ترین اندوخته و سرمایه ۵۰ ساله وی را به خودش و همکارانش نشان دهد.