بایستی از گناهان در درجۀ اول و مکروهات در درجۀ دوم دوری کرد به علاوه به چیزهایی که موجب زیاد شدن محبّت می‌شود روی آورد.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، آیت الله شهید سید عبدالحسین دستغیب می‌فرمایند: چیزی که هست بایستی از چیزهایی که موجب از بین رفتن یا کم شدن محبّت است، پرهیز کرد.
هر چه بیشتر به سادات اظهار محبّت و مودّت کنید برای خودتان بهتر است، هر چه بیشتر به مجلس عزای حسین بروید و اشک بریزید علاقه‌تان به حسین بیشتر می‌شود.
چنانچه در ماه رمضان نفس کشیدن روزه‌دار ثواب تسبیح دارد «اَنْفاسُکُمْ فیهِ تَسْبیحٌ» در مجلس عزای حسین یا هر وقت که غم حسین داشته باشی هر نفسی که می‌کشی ثواب تسبیح کردن دارد.
این شعر منسوب به حضرت :
«شیعَتی ما إن شَرِبْتُمْ عَذْبَ ماءٍ فَاذْکُروُنی»
معنی ظاهرش آن است که هر وقت آب گوارایی نوشیدید یادی از لب تشنۀ حسین کنید و معنی تأویلش: هر گاه از علوم قرآن و اهل بیت بهره‌مند شدی بگو «صَلَّی اللّهُ عَلَیْکَ یا اباعَبْدِاللّه» چون از برکت حسین است که این بهره‌های روحانی به تو رسید.
اگر حسین نبود این مسجد و منبر کی بود؟ بنی‌امیه و بنی‌مروان کجا می‌گذاشتند دینی باقی بماند، اینها دشمن صاحب دین بودند.