دونالد ترامپ رئیسجمهوری است که زیاد، بیقاعده و گاهی نیندیشیده سخن میگوید. سخنرانیها، ژستها و موضعگیریهای متعدد او، گاه به خودشیفتگی و تبرج تعبیر میشود.
به گزارش خبرآنلاین، کیومرث اشتریان استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران در روزنامه شرق نوشت: جلوهگری و خودنمایی آفت بزرگی برای یک رئیسجمهور است. از ترامپ که بگذریم، اغلب رؤسای جمهور کشورها بهصورت روزمره و درباره همه چیز سخنرانی نمیکنند و هر روز بخشهای مهم خبری سخنرانیهای آنان را پوشش نمیدهند.
یک «مقام رسمی» دیگر خودش نیست و نیازمند از «خود» گذشتن است. باید از خویشتن و از نفس خود و از جلوهگری که ممکن است به اشکال گوناگونی تجلی یابد، گذر کند. نمیتواند بداههگویی کند یا بیحسابوکتاب سخن بگوید. رسانههای عمومی سبب شدهاند که یک مقام به صد جلوه تماشا شود و به هزار گونه روایت شود. از اینرو اگر هرروزه به میدان سخن درآید، سخت است که نقص وی از چشم خلایق پنهان بماند. همه ما آدمیان نقصهایی داریم، اما نقص یک رئیس در نظرگاه عوام به عیب او تعبیر میشود. عیب یک رئیس از لحاظ تربیتی بازتاب مخربی در جامعه دارد از اینرو «عیب پوشیده بِه تا بر آفتاب رسوایی برنیفتد».