او حدود سه دهه قبل همراه مهدی بازرگان و یدالله سحابی از نخستین دانشجویانی بودند که برای بورسیه به فرانسه رفتند و این بار نیز هر سه جزو استادان اخراجی بودند.
به گزارش خبرگزاری خبرانلاین به نقل از روزنامه سازندگی، محمد قریب از طرفداران مصدق و از منتقدان حکومت پهلوی به ویژه پس از کودتای ۲۸ مرداد بود. با وجود این وقتی در نخستین روز بهمن سال ۱۳۵۳ از دنیا رفت، محمدرضا پهلوی به همراه خودروهای دربار شخصاً پیکر او را تا قم همراهی کرد. قریب همزمان با تحصیل و درخشش در کار طبابت همراه چند تن از استادان دانشگاه ازجمله مهندس بازرگان به قرارداد نفت با کنسرسیوم، اعتراض کرد و به همین بهانه برای مدتی از کار در دانشگاه برکنار شد. نخستین پزشک متخصص اطفال ایرانی که زندگی خود را در راه درمان و آموزش پزشکی گذاشت و به واسطه تلاش‌هایش در این زمینه پدر طب اطفال لقب گرفت. سازندگی به مناسبت سالگرد درگذشت این پزشک چیره‌دست ایرانی به بخشی از زندگی و اثربخشی او در جامعه ایرانی پرداخته است.
روزهای کودکی
در روزهای نخستین تابستان ۱۲۸۸ خورشیدی در تهران به دنیا آمده بود اما خانواده او به واسطه خشکسالی و قحطی در تهران مدتی به آشتیان رفتند. محمد قریب در آن سال‌های کودکی هموراه بیمار بود و شاید رویای پزشک شدن از همان دوران در ذهن و زندگی او جرقه خورد؛ به ویژه در زمانی که طبیب روستا با او از درد و درمان سخن می‌گفت.