از سال ۱۳۷۶ که دولت اصلاحات روی کار آمد و فضای دانشگاهی بار دیگر به سمت کنشگری حرکت کرد مجموعه‌ای از رخدادها را در همین کوی دانشگاه تهران شاهد هستیم که هر یک به نوعی با واکنش متفاوت وزارت علوم و رؤسای دانشگاه روبه‌رو شد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سمیه متقی در روزنامه هم‌میهن در گزارشی به مرور اعتراضات دانشجویی از سال ۱۳۷۸ تا ۱۴۰۳ پرداخته است.بخش مربوط به اعتراضات سال ۷۸ تا ۸۸ را برگزیده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
«آقایون اجازه بدهید، من الان سن و سالی ازم گذشته، من حادثه ۱۸ تیر [۱۳۷۸] را درک کردم، عامل اصلی همه اتفاقاتی که در ۱۸ تیر افتاد لباسشخصیها بوده است. من الان به عنوان یک مسئول این را می‌گویم و فردا هم ممکن است به خاطر این حرف مورد مؤاخذه قرار بگیرم. ما در یک فضای دردناک و غمانگیز در حال صحبت با هم بودیم؛ آقایان گفتند که شما ساعت ۷ بعدازظهر بیایید، من گفتم من ساعت ۵ بعدازظهر می‌آیم، بنابراین قرار بود با هم بنشینیم و مسائل را مطرح کنیم. این‌هایی که به این صورت و به شکل لباس‌شخصی میآیند و این‌گونه اتفاقات را انجام می‌دهند این‌ها عواملی هستند که میخواهند این اتفاقات را به خیابانها بکشند. ما دانشگاهیان صاحب عقل و شعور هستیم و میتوانیم مسائل‌مان را در درون حل بکنیم…»