این عده می‌پنداشتند که حضرت امام برای ولی‌فقیه نیز همانند امام معصوم قائل به ولایت تکوینی و اموری از قبیل معجزه و کرامت ویژه است. به همین جهت با جاروجنجال فراوان به تخطئه‌ی ایشان پرداختند.
به گزارش کاویان گلد به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ در کتاب «ولایت‌فقیه» امام خمینی(ره) با استناد به روایات و مبانی فقهی مانند مقبوله عمر بن حنظله و توقیع شریف، ولایت‌فقیه را به‌عنوان ادامه ولایت پیامبر (ص) و امامان معصوم (ع) در امور اجتماعی، حکومتی و سیاسی تبیین کرد. او استدلال می‌کرد که برای حفظ نظام اسلامی و اجرای احکام دین، نیاز به حکومت اسلامی تحت رهبری فقیه جامع‌الشرایط است. این دیدگاه، نظریه ولایت‌فقیه را از محدودیت‌های تاریخی آن خارج کرده و به‌صورت یک نظام حکومتی جامع مطرح کرد که نهایتاً منجر به تأسیس جمهوری اسلامی ایران شد.
این سیر تاریخی نشان می‌دهد که نظریه ولایت‌فقیه از یک مفهوم محدود در امور حسبیه و اجتماعی، به یک نظریه کامل حکومتی تبدیل شد که در نهایت با پیروزی انقلاب اسلامی و تأسیس جمهوری اسلامی به اوج خود رسید. بر این اساس و با هدف روشن شدن ابعاد بیشتری از این مسئله به ارائه فرازهایی از کتاب تاریخ شفاهی و مبارزات امام خمینی در نجف پرداخته می‌شود: