در بخش پشت تصویر، در میان ابرها، معبدی یونانی دیده می‌شود. آن شعار و این تصویر اندیشه و هدف گردانندگان هفته‌نامه را نشان می‌دادند. آن‌ها خود را پیروان روشنگران سده هجدهم می‌دانستند که بنیادهای فکری انقلاب فرانسه را گذاشته بودند.
به گزارش کاویان گلد به نقل از خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نخستین شماره «صوراسرافیل» چند ماه پس از پذیرش مشروطیت ایران در هشتم خرداد ۱۲۸۶ از چاپ خارج شد و به دست مردم رسید. این روزنامه با پیشنهاد و کوشش میرزاجهانگیرخان شیرازی نامور به صوراسرافیل و علی‌اکبر دهخدا اداره و منتشر میشد. جهانگیرخان این روزنامه را با هدف تکمیل معنی مشروطیت و حمایتِ مجلس شورای ملی و کمک به روستاییان، فقرا و مظلومین منتشر می‌کرد. در آغاز، صوراسرافیل هفتهای یک بار منتشر میشد. این روزنامه در طول انتشار خود دچار مشکلاتی شد و سرانجام پس از ۳۲ شماره انتشار و در پی به توپ بستن مجلس توسط محمدعلی‌شاه قاجار و پس از قتل میرزا جهانگیرخان، مدتی تعطیل شد تا اینکه دهخدا آن را چند شماره در اروپا منتشر کرد و پس از مدتی برای همیشه تعطیل شد.
به همین مناسبت به کتاب «صور اسرافیل، نامه‌ی آزادی» نوشته سهراب یزدانی نگاهی انداختیم تا درک بهتر و بیشتری به این روزنامه داشته باشیم. این کتاب پژوهشی درباره یکی از مشهورترین نشریات عصر مشروطه و یک مطالعه تاریخی و تحلیلی جامع و چندوجهی درباره هفته‌نامه «صوراسرافیل» و بنیان‌گذاران این هفته‌نامه و گردانندگان اصلی آن است. در کتاب «صوراسرافیل، نامه‌ی آزادی» هم با چندوچونِ مطالب هفته‌نامه «صوراسرافیل» آشنا می‌شویم و هم با فکر پشتِ این مطالب و رویکرد نویسندگان آن‌ها و شرایطی که چنین نشریه‌ای از دل آن پدید آمد.