باید لباس‌هایی که در شان یک جامعه‌ی مذهبی است با قیمت‌های ارزان و طرح‌های مناسب در بازار وجود داشته باشد که غیر از آن دسته‌ی لجوج مابقی افرادی که از روی غفلت از این‌گونه لباس‌ها استفاده می‌کنند در مسیر اصلی قرار گیرند.
به گزارش کاویان گلد، در اردیبهشت ۱۳۸۹، پروین احمدی‌نژاد خواهر محمود احمدی‌نژاد که عضو کمیته‌ی برنامه و بودجه شورای شهر تهران بود، اظهار نظری جنجالی در مورد برخورد با افراد بدحجاب کرد. او گفت که باید با اشد مجازات با افراد «بدحجاب» برخورد شود. نکته‌ی قابل تامل دیگر این‌که او اتهام پول گرفتن را به گروهی از به گفته‌ی خود «بدحجابان» وارد کرد.
پروین احمدی‌نژد این نظر را درست پنج سال پس از آن اظهار کرد، که قانون «راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب» (۱۳ دی ۱۳۸۴) در شورای عالی انقلاب فرهنگی به ریاست برادارش به تصویب رسید؛ قانونی که به موجب آن یک سال بعد (۱۳۸۵) گشت‌های ارشاد در خیابان‌ها مستقر شدند. اما وقتی خواهر احمدی‌نژاد این حرف را زد، گشت‌ها چه کسانی را سوار ون می‌کردند؟ زنانی با پوشش مانتوی کوتاه و جذب، شلوار جذب (حتی اگر در چنین حالتی مانتو تا روی ساق پا را پوشانده باشد)، مانتوی جلو باز، بوت بلند و… گفته‌های او را در ادامه به نقل از روزنامه‌ی «آفتاب یزد» به تاریخ ۲۶ اردیبهشت ۱۳۸۹ می‌خوانید:
ظهور و بروز بدحجابی در جامعه به ۳ دسته تقسیم می‌شود: گروهی با لجاجت و عناد ورزیدن و گروهی به طور سامان‌دهی‌شده موظف‌اند ضمن دریافت پول و با برنامه‌ریزی‌های از پیش تعیین‌شده، مسیرهایی را در طول روز در شهر طی کنند تا معضل بدحجابی را در جامعه نهادینه کنند. گروه سوم نیز از روی جهل بدحجاب هستند. گاهی لباس مناسب برای برخی از افراد در بازار پیدا نمی‌شود و لباس‌های نامناسب قیمت کمتری دارند که زنان مجبور می‌شوند که این لباس‌ها را تهیه کرده و از آن استفاده کنند. باید لباس‌هایی که در شان یک جامعه‌ی مذهبی است با قیمت‌های ارزان و طرح‌های مناسب در بازار وجود داشته باشد که غیر از آن دسته‌ی لجوج مابقی افرادی که از روی غفلت از این‌گونه لباس‌ها استفاده می‌کنند در مسیر اصلی قرار گیرند.