با توجه به تلاش دولت چهاردهم برای افزایش جایگاه و سهم زنان در ساختار اجرایی، بسیاری از ایرانیان منتظرند ببینند چند بانوی مدیر ایرانی قرار است ردای استانداری استان‌های مختلف را در این دولت به تن کنند؟ شنیده‌ها حاکی از آن است که پرونده بسیاری از بانوان ایرانی برای تصدی پست استانداری در برخی استان‌ها از جمله فارس، ایلام، سمنان، مرکزی و…در حال بررسی است تا نهایتا بهترین تصمیم به نفع منافع ملی کشور اتخاذ شود.
به گزارش کاویان گلد، روزنامه اعتماد در گزارشی نوشت:
«سهم صفر درصدی زنان ایرانی از استانداری‌ها»! این واقعیت تلخی است که مانند سیلی به صورت مخاطب فرود می‌آید. به‌رغم جایگاه رفیع «زن» در فرهنگ و تمدن ایرانی، تخصص و سواد بالای بانوان، ظرفیت فزاینده آنان و سهم ۵۰درصدی از جمعیت ایران، هنوز نام هیچ بانوی ایرانی به عنوان استاندار بر تارک ساختار سیاسی جمهوری اسلامی ثبت نشده است. بهانه‌ها و دلایل مختلفی برای این عدم حضور زنان به عنوان استاندار ذکر می‌شود. اما پس از صحبت‌های راس هرم تصمیم‌ساز کشور در خصوص بلامانع بودن حضور زنان در پست‌های عالی مدیریتی، دیگر بهانه و دستاویزی از سوی هیچ مسوولی پذیرفته نخواهد بود.
به خصوص که پس از رخدادهای سال ۱۴۰۱، مطالبات تازه و ضرورت‌های متفاوتی برای مشارکت افزون‌تر این قشر احساس می‌شود. ۶دی‌ماه ۱۴۰۲ بود که رهبری در دیدار با بانوان اعلام کردند: «یک جایی یک بانوی باسواد مجرب و کارآمد بهتر از آن مردی است که در این زمینه نامزد وزارت شده است. این زن باید وزیر شود…» نظیر این اظهارنظر در شهریور سال ۹۲ در دیدار جمعی از بانوان فرهیخته حوزوی و دانشگاهی هم توسط رهبری صورت گرفته بود: «از اینکه این بانوان در مناصب اجرایی باشند من هیچ مشکلی ندارم؛ یعنی منع نمی‌کنم، نفی نمی‌کنم، ایرادی هم برایش قائل نیستم…»