«سه روز به آخر دریا» یکی از سفرنامه‌های نوشته شده توسط زنان قاجار است که از سوی انتشارات اطراف منتشر شده است، این کتاب سفرنامه شاهزاده خانمی جوان و قاجاری به مکه و عتبات است.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، نهضت سفرنامه‌نویسی در ایران اگرچه در دوره صفوی شروع شد، اما شکل‌گیری آن را باید به دوره قاجار مرتبط دانست، ادبیات حج در ایران مولود این دوره تاریخی به‌ویژه در فاصله سال‌های ۱۲۹۰ تا ۱۳۲۰ قمری است، کارشناسان بر این باورند که سفرنامه‌های حج قاجاری گنجینه‌های پایان‌ناپذیر برای شناخت بسیاری از مسائل دینی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و تمدنی مسلمانان هستند.
بنا بر روایت تسنیم، سفرنامه‌های این دوره، به‌ویژه نوشته‌جاتی که به سفر به مکه و مدینه مربوط می‌شود، از لحاظ ادبی و تاریخی اهمیت بالایی دارند. این آثار عمدتاً شامل توصیف جزئیات مناسک حج، زندگی روزمره حجاج، فرهنگ بومی و شرایط سیاسی اجتماعی آن زمان هستند، به‌عبارت دیگر این سفرنامه‌ها نه‌تنها به‌عنوان اسناد تاریخی مهم به‌شمار می‌روند، بلکه نمایانگر تحولات اجتماعی، فرهنگی و دینی ایران در دوره قاجار نیز هستند.