یک استاد دانشگاه می‌گوید: جای خالی غرفه ایران خیلی غم انگیز بود، راستش اشک در چشمانم جاری شد. ایران پولش را نپرداخته بود فقط جای خالی آن وجود داشت و چه تحقیر آمیز.
به گزارش خبرآنلاین، نشست سالانه سازمان ملل برای تغییرات آب و هوایی(کاپ ۲۹) دوشنبه این هفته در جمهوری آذربایجان آغاز به کار کرد. این نشست که با موضوع مسائل اقلیمی برگزار می‌شود، کنفرانس طرفین نام دارد که به اختصار به آن کاپ گفته می‌شود. اولین جلسه این نشست در سال ۱۹۹۵ در برلین برگزار شد و امسال بیست و نهمین نشست آن برگزار شده است.
هدف اجلاس کاپ محدود کردن انتشار گاز دی‌اکسید کربن با هدف کاهش گرمای زمین است. افزایش دمای کره زمین تا ۱.۵ درجه سانتی‌گراد بحران‌های محیط‌زیستی فراوانی پیش آورده، باید کاهش باید و به دوران پیش از صنعتی شدن جهان است، برگردد.
حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران از جمله مهمانان این نشست مهم در باکو بوده است، اما روایت او از این اجلاس چندان خوشایند نیست. او به خبرآنلاین می‌گوید: «امروز برای من می توانست یکی از روزهای شاد زندگی‌ام باشد. روزی که توانستم به اجلاسی بروم که کمتر استاد دانشگاهی در ایران شانس حضور در آن را دارد.
آخانی ادامه می‌دهد: من هرگز و تحت هیچ شرایطی امکان شرکت در چنین اجلاسی را ندارم. چون در کنفرانس‌های سازمان ملل فقط از طریق دولت‌ها یا سازمان‌های بزرگ می‌توان شرکت کرد و من به این اجلاس از طرف دولت ازبکستان دعوت شدم تا در یکی از همایش‌های مربوط به خشک شدن تالاب‌ها و انقراض هالوفیت‌ها سخنرانی کنم.
این استاد دانشگاه توضیح می‌دهد: با تماس با سازمان حفاظت محیط زیست و خانم انصاری(رییس سازمان محیط زیست) تلاش کردم که از طرف ایران معرفی شوم که متوجه شدم که اصلا امکانش نیست. گروه نسبتا بزرگی از اتاق بازرگانی ایران آمده بودند که آنها نیز از طرف دولت ایران معرفی نشده بودند. اتاق بازرگانی قرار بود هزینه پاویلیون (غرفه) ایران را بپردازد که گویا اتفاقاتی افتاده که من دوست ندارم روایتگر آن باشم.
او با بیان اینکه جای خالی غرفه ایران خیلی غم انگیز بود،ادامه می‌دهد: راستش اشک در چشمانم جاری شد. ایران پولش را نپرداخته بود فقط جای خالی آن وجود داشت و چه تحقیر آمیز.
اینجا قرار بود جای غرفه ایران باشد
آخانی با بیان اینکه فقط ایران، لیبی و یمن معاهده اقلیمی پاریس را امضا نکرده اند، اظهار می‌کند: امریکای ترامپ هم از معاهده خارج شد و دوباره برگشت و ممکن است با آمدن مجدد ترامپ از کنوانسیون خارج شود که اگر این اتفاق بیفتد، فکر می کنم هیچ دلیلی ندارد ما با ترامپ روی یک میز مشترک ننشینیم؛ این همه شباهت برای آشتی با او کافی نیست؟
او ادامه می‌دهد: در ابتدا قرار بود که آقای پزشکیان به باکو بیاید. گویا اینقدر علیه او جو سازی کردند که نشد . هیئت کوچک ایران به ریاست خانم انصاری در اجلاس شرکت کرده است. البته وقتی ما نتوانستیم حتی یک غرفه برای ایران بگیریم، شرکت آقای پزشکیان و خانم انصاری هم چندان سودی ندارد. سازمان محیط زیست هیچ برنامه ای برای استفاده از ظرفیت‌های بین المللی ندارد و قدرتی هم ندارد در مقابل مخالفانش که هم از تحریم سود می‌برند و هم از انتشار گازهای گلخانه‌ای بیایستد.
او با تاکید براینکه کاپ ۲۹ در کشور همسایه بود و ایران می توانست از ظرفیت همسایگی حداکثر استفاده را بکند و با شرکت تیمی بزرگ و قوی برای دولت پزشکیان و برنامه‌های کاهش تولید کربن دستاوردهای درخشانی داشته باشد، می‌گوید: ولی این فرصت هم سوخت.
او خطاب به رییس‌جمهور ادامه می‌دهد: آقای پزشکیان، من به آمدن یا نیامدن شما به باکو کاری ندارم، ولی می توانستید با حضور جدی هم فریاد تحریم‌های ظالمانه را به گوش جهانیان برسانید و هم کور سوی امید مردمی که به شما رای دادند تا با آلترناتیوتان راهگشای روابط ما با جهان باشید، را خاموش نکنید.