برخلاف هر سال که ده درصد از مردم تهران به نیاوران می‌رفتند به علت ایجاد ساختمان و عدم کشت، امسال تنها در حدود یک هزار خانواده در زیر درخت‌های این محل جمع شده بودند.
به گزارش کاویان گلد، روز جمعه ۱۳ فروردین ۱۳۴۴ صدها هزار نفر از مردم تهران و اغلب ساکنین شهرستان‌های ایران، در هوایی فرحبخش و ملایم و آفتابی، نحوست سیزده را در دامن کوهستان‌ها و در کنار چشمه‌سارها رودخانه‌ها به در کردند. هواشناسی روز پنجشنبه ۱۲ فروردین اعلام کرده بود «هوای تهران فردا (روز سیزده) نیمه‌ابری است و در بعضی ساعات توام با ریزش باران‌های پراکنده و رگبار در نقاط کوهستانی… همچنین احتمال می‌رود فردا باد نسبتا شدیدی در سطح زمین وجود داشته باشد…» اما روز سیزده آن سال نه‌تنها در کوهستان‌ها، که در سراسر شمال و تهران و اطراف آن بارانی نبارید بلکه در تمام طول ساحل دریای مازندران نیز لکه ابری دیده نمی‌شد!
با این همه مردم تهران تا نزدیک ظهر سیزدهم نگران بودند، که مبادا بساط سیزده به در را با زحمت به خارج شهر ببرند و بعد دچار «رگبارهای پراکنده شوند»! این بود که بعضی از خانواده‌ها تا نزدیک ظهر در تردید بودند و بعضی هم به استناد پیش‌بینی هواشناسی سیزده را در خانه‌هاشان به در کردند.
در سیزدهم فروردین نیم قرن پیش سه عامل باعث شد که مردم کمتر از سال‌های قبل برای سیزده به در از شهر خارج شوند. این سه عامل عبارت بود از باران شب سیزده، پیش‌بینی هواشناسی، باد روز سیزده. ولی با وجود این بیش از نیمی از مردم تهران روز سیزدهم در بیابان‌ها و سبزه‌زارهای دور و نزدیک شهر، نحوست سیزده را از خود دور کردند.
خبرنگاران روزنامه اطلاعات که روز جمعه سیزدهم فروردین ۱۳۴۴ از سد کرج تا کشتزارهای شهرری از رودهن تا قاسم‌آباد شهرری همه‌جا را زیر پا گذاشته و شاهد مراسم سیزده به در مردم تهران بودند، گزارشی درباره این مراسم تهیه کردند که فردای آن روز در روزنامه یادشده منتشر شد. شرح گزارش را در پی می‌خوانیم:
نیاوران
برخلاف هر سال که ده درصد از مردم تهران به نیاوران می‌رفتند به علت ایجاد ساختمان و عدم کشت، امسال تنها در حدود یک هزار خانواده در زیر درخت‌های این محل جمع شده بودند.