یکی از اولین سؤالاتی که پیرامون آیه اول سورۀ قدر مطرح میشود، این است که چگونه ممکن است کل قرآن در یک شب نازل شده باشد، در حالی که خداوند به تناسب هر رویدادی، آیاتی را نازل میکرد؟
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، خداوند در آیۀ اول سورۀ قدر زمان نزول قرآن را در شب قدر معرفی میکند و میفرماید «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَةِ الْقَدْرِ» یعنی به یقین ما آن [قرآن] را در شب قدر نازل کردیم و به اعتبار آیۀ ۱۸۵ سوره مبارکه بقره که میفرماید: «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ»، در مییابیم که در ماه مبارک رمضان نازل شده است.
بنابر روایت تسنیم، یکی از اولین سؤالاتی که پیرامون این آیه مطرح میشود، این است که چگونه ممکن است کل قرآن در یک شب نازل شده باشد، در حالی که در قرآن، اخباری از آینده اسلام و مسلمین وجود دارد و خداوند به تناسب هر رویدادی، آیاتی را نازل میکرد؟ به عبارت دیگر، هر آیهای شأن نزول یا بهانهای برای نزول داشته است. به عنوان مثال، وقتی از آیۀ «لیلة المَبیت» سخن میرود، به شبی اشاره دارد که امیرالمؤمنین علیهالسلام در شب خروج پیامبر صلی الله علیه و آله از مکه به مدینه، در بستر ایشان خوابید. این عمل شجاعانه، زمینهساز نزول این آیه از قرآن کریم شد: «وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ»؛ یعنی «و از مردم کسی است که جانش را برای خشنودی خدا می فروشد [مانند امیرالمؤمنین (علیه السلام)] و خدا به بندگان مهربان است.»