شرح حدیثی برای فکر و فرهنگ برگزیده از درس‌های آیت الله آقا مجتبی تهرانی
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، روایتی در کتاب بحارالانوار جلد ۷۵باب صفحه ۳۷۳ آمده است که ( امام حسن عسکری علیه السلام) می‌فرمایند:
وَ قَالَ علیه السلام إِنَّکُمْ فِی آجَالٍ مَنْقُوصَةٍ وَ أَیَّامٍ مَعْدُودَةٍ وَ الْمَوْتُ یَأْتِی بَغْتَةً مَنْ یَزْرَعْ خَیْراً یَحْصُدْ غِبْطَةً وَ مَنْ یَزْرَعْ شَرّاً یَحْصُدْ نَدَامَةً لِکُلِّ زَارِعٍ مَا زَرَعَ- لَا یُسْبَقُ بَطِی‌ءٌ بِحَظِّهِ وَ لَا یُدْرِکُ حَرِیصٌ مَا لَمْ یُقَدَّرْ لَهُ مَنْ أُعْطِیَ خَیْراً فَاللَّهُ أَعْطَاهُ وَ مَنْ وُقِیَ شَرّاً فَاللَّهُ وَقَاهُ
شما هر لحظه ای در مسیر کوتاه شدن عمر خود قرار دارید. دوران و ایام زندگی شما مشخص و معین است و ناگهان مرگ فرا می رسد. هرکس که بذر و دانۀ خیری بکارد، در آخرت شادمانی و آسایش و خوبی درو می کند و هرکس که دانۀ شر و بدی بکارد، در روز قیامت پشیمانی و ناراحتی و عذاب درو می کند. همۀ ما در قیامت فقط محصول کار خود را برداشت می کنیم. اگر کسی حرص نورزد و آرام حرکت کند، کسی نمی تواند رزق و روزی او را بخورد و هیچ آدم حریصی هم نمی تواند، آن چه را برای او مقدر شده است، بخورد. هرکس به او خیر و خوبی رسید، بداند. خداوند به او لطف و عنایت کرده است و هرکس از شری حفظ شد، بداند که خداوند او را از آن شر، محافظت کرده است.