نیمه اول دیدار ایران و ازبکستان در مقدماتی جام جهانی با تساوی بدون گل تمام شد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ تیم ملی ایران از ساعت 17:30 امروز (پنج‌شنبه) در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی 2026 به مصاف ازبکستان رفت و نیمه اول این مسابقه با تساوی بدون گل به پایان رسید.
ترکیب ایران: علیرضا بیرانوند، صالح حردانی، شجاع خلیل‌زاده، علی نعمتی، میلاد محمدی، سامان قدوس، سعید عزت‌اللهی، علیرضا جهانبخش، مهدی طارمی، محمد محبی و سردار آزمون.
ترکیب ازبکستان: یوسوپوف، خوسانوف، سیفیف، آشورماتوف، شوکوروف، خامروبکوف، ماشاریپوف، نصرالله‌اف، شومورودوف، فیضولائف و الیکولوف
درست در لحظه سوت شروع بازی، ورزشگاه کاملا پر است. ورزشگاه ۳۴ هزار نفری بنیادکار که ۳۰۰ نفرشان هم ایرانی هستند. آری ایرانی. از ۵۰۰ ایرانی شاغل و ساکن در تاشکند حالا بیش از نیمی‌شان خود را به بنیادکار رساندند تا در این جو سنگین ورزشگاه تیم‌ملی تنها نماند. درست وسط هیاهوی طرفداران ازبکی که یا بازیکنان ما را هو می‌کردند یا یکصدا فریاد ازبکستان سر داده بودند، این کلنی ایرانی به همراه ۷ طبل آورده شده از ایران فریاد ایرانی با غیرت سر می‌دادند. با هر حرکت طارمی یا آزمون و باقی بچه‌ها هم بیشتر به وجد می‌آمدند. بازی با پرس ایران روی دروازه ازبک شروع می‌شود. چند باری توپ برای سردار و طارمی فرستاده می‌شود. در جایگاه خبرنگاران که تقریبا بالاترین ردیف ورزشگاه و دورترین نقطه از زمین است، جلال‌الدین، اینستاگرامر ازبک نشسته. یکی از نسل جوان خبرنگاران ورزشی ازبکستان. او که یا درباره بازیکنان ایران می پرسد. علی نعمتی اولین بازی‌اش را انجام می‌دهد؟ کجا بازی می‌کرده؟ آن بازیکن‌تان که امارات بازی می‌کرد کدام بود؟ سعید عزت را می‌گوید. عکس‌هایش با جلال‌الدین ماشاریپوف را نشان می‌دهد و همان اول می‌گوید نکونام مربی خوبی نیست! او فقط دفاع می‌کند و بازی جلال هم خراب کرده! بعد از عبدالقادر حسین اف می‌گوید، شماره ۲ تیم‌شان که در لاشامپیونه بازی می کند. کلی پز شاهمرادف را می‌دهد که به رم پیوسته و اعتقاد دارد این بار حتما می‌برند. همان اوایل بازی که ماشا خود را به امید پنالتی انداخت این قدر روی میز کوبید که تمام تماشاگران روی سکوها به داور درباره وار نگفتند اما اتاق وار هم اعتقادش با داور یکی بود، اتفاقی برایش نیفتاده بود. چند حمله‌ای را ازبک‌ها تدارک دیدند اما دوباره این ایران بود که سوار بازی شد. خطا پشت ۱۸ برای ایران و ضربه قدوس که بیرون رفت و کرنری که منجر به فشار ما و آسیب دیدگی عادل همراه بیک اف شد و باز نتیجه‌ای نداشت.
با فشار بچه‌های ما جمعیت ازبکستانی صدای‌شان می‌خوابید و صدای ایران ایران هواداران ما در استادیوم می‌پیچید. مشوقینی که از ۴ گوشه ایران به تاشکند آورده شده بودند هم ریتم‌های تندتری را در نواختن طبل‌ها در دستور کار داشتند. ۲۵ دقیقه‌ای از بازی می‌گذشت و بازی همچنان بدون گل بود. یکی دوباری پاس به عقب‌ها به بیرو و تلاش او برای بازی با پا ترس را به ایرانی‌ها هدیه داده بود اما بیرو اقلا تا اینجا موفق‌تر از ازبک‌های مهاجم بود. درست در دقیقه ۲۷ وقتی هم ماشاریپوف و هم شاهمرادوف در محوطه جریمه ایران روی زمین افتادند، ازبک‌ها واقعا اعتقاد به پنالتی داشتند اما داور وسط و تیم وار بعد از آنالیز صحنه، نظرشان فقط ادامه بازی بود. تصمیمی که خشم تماشاگران و فریادهای جلال‌الدین و البته نفس راحت طرفداران ایران را به همراه داشت. اولین کارت زرد بازی به همراه بیکوف رسید برای زدن سامان قدوس در فاصله ۴۰ متری دروازه ازبکستان. خطایی که در حرکتی ترکیبی عزت اللهی زد اما در یک رفت و برگشت به جای یوسوپوف به علی بیرو رسید!
روند بازی تا دقیقه ۴۰ به همان وضعیت ابتدایی را داشت. بازی در میانه زمین ، تکی از ازبک‌ها و بلافاصله پاتکی از ایران که هیچ کدام برا گلرهای دو تیم دردسرساز نشده بود.
لیدرهای ازبکی با بلندگوهای سبزی فروشی که در دست داشتند و طبل‌های کوچک و فراخواندن تماشاگران به سر دادن شعار اولا ازبک تیم‌شان را به پیش برانند. ولی ریتم بازی همان طور که قلعه‌نویی قبل بازی گفته بود فیزیکی و پایاپای بود. توپ جدی تقریبا به باکس‌های دو تیم نیامده بود که خطرساز شود اما دو تیم کسل‌کننده بازی نکرده بودند و کم هم ندویده بودند. کم همدیگر را نزده بودند و کم روی هم خراب نشده بودند.
طارمی کمی عقبت. آمده بود، توپ می‌دزدید و انتقال می داد و آن طرف گذشتن از سد عبدالقادر به این سادگی نبود. درست مثل سر زدن بالاتر از شجاع برای شاهمرادوف. روندی که تا پایان نیمه اول بر بازی حکمفرما ماند.
258 258