روزنامه پترسون نیوز در سال ۱۹۶۰ نوشت: «این منطقه مورد مناقشه که شهر محصور خوانده میشود، نه واقعا شهر است و نه دیوار دارد. اینجا درحقیقت تنها یک گودال کوچک از گناه و کثافت است.»
به گزارش کاویان گلد، تا سال ۱۹۹۴، بخش کوچکی از هنگکنگ میزبان شهری عمودی و عجیب بود؛ جایی به قدری متراکم که تصور زندگی بیش از ۳۰ هزار نفر در آن دشوار به نظر میرسید. این منطقه که به «شهر محصور کولون» (Kowloon Walled City) معروف بود، پر از زباله، آکنده از جرم و جنایت و نمادی از بیقانونی بود. دولتهای چین و هنگکنگ تقریباً آن را فراموش کرده بودند و قانون در آن جایی نداشت.
الیزابت سین، مورخ، در نشریه انجمن آسیایی سلطنتی هنگکنگ مینویسد: «این شهر همواره مایه کنجکاوی و ترس بود و معدودی جرأت ورود به آن را داشتند.»
به نقل از فرادید؛ اما این شهر چگونه به چنین وضع آشفتهای رسید و چرا مردم تصمیم گرفتند در آن زندگی کنند؟ این منطقه که زمانی به «شهر تاریکی» معروف بود، آنچنان درگیر آشفتگی و نزاع شده بود که حتی سالها پس از نابودیاش، هنوز نامش زنده است.