رهبر معظم انقلاب اسلامی در بخشی از بیانات خود در مراسم سی و ششمین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی (رحمهالله)، تبیین مسائل برای مردم را از ارکان اصلی فعالیت امام راحل دانسته و گفتند:
«یک سرفصل دیگر اصل تبیین، است. امام معتقد به تبیین بود. تبیین یعنی مردم را در جریان مسائلی که باید بدانند، با زبان مناسب قرار دادن. خود امام، از آغاز نهضت، از اوّل نهضت ــ از سال ۱۳۴۱ ــ با مردم حرف زد، برای مردم تبیین کرد، تا آخرین سال عمر او که این نوشتههای امام بزرگوار در سال آخر عمر مبارک ایشان جزو برترین نوشتههای ایشان است؛ خطاب به مردم، خطاب به حوزههای علمیّه و طلّاب و علما، خطاب به دانشگاهیان و دیگران. این نکته را خوب است من عرض کنم که امام وقتی تبیین میکرد، تبیین امام فقط تحریک احساسات نبود؛ هم احساسات را هدایت میکرد، هم استدلال میکرد و عقلها را قانع میکرد؛ عقلها را قانع میکرد! هم با دلها حرف میزد، هم با مغزها حرف میزد؛ میتوانست اینجور تبیین کند. این «تبیین» هم یکی از چیزهایی است که در مجموعهی «استقلال ملّی» کشور ما ــ که رکن اصلی فعّالیّت امام است ــ میگنجد.»
اصطلاح «جهاد تبیین» به معنای روشنگری و توضیح دقیق مفاهیم، ارزشها و دستاوردهای انقلاب اسلامی و مقابله با تحریفات و شایعات در مورد آن، اولین بار توسط رهبر معظم انقلاب، در اردیبهشت سال ۱۳۹۵ مطرح شد. حضرت آیت الله خامنه ای در تاریخ ۱۳/۱۰ /۱۴۰۲ نیز هنگامی که در باب جهاد تبیین صحبت می کردند از امام خمینی به عنوان بزرگترین کسی که در زمان فعلی «جهاد تبیین» کرد، یاد کرده و گفتند: «در زمان ما، بزرگترین کسی که «جهاد تبیین» کرد امام راحل بود و بزرگترین کاری که با “جهاد تبیین” انجام گرفت، کاری بود که امام بزرگوار ما انجام داد. امام راحل با “جهاد تبیین” کاری کرد که دیگران با هیچ وسیلهی سختافزاری و نرمافزاریِ دیگری، نه میتوانستند بکنند، نه امیدش را داشتند که بکنند؛ امام با زبان و با منطق [این کار را کرد]؛ “جهاد تبیین” این است. [امام] از روز اوّل نهضت شروع کرد به حرف زدن، تا روزی که آمد اینجا در بهشت زهرا گفت من تو دهن این دولت میزنم و دولت تعیین میکنم؛ همه با “جهاد تبیین” بود. با “جهاد تبیین” چه کار کرد؟ با “جهاد تبیین” حکومت دیرپای فاسد ننگین دیکتاتوری و مستبدّانهی سلطنتی ارثی را ازاله کرد و حکومت مردمسالاری اسلامی و دینی را سر کار آورد؛ مسئلهی “جهاد تبیین” این است، اهمّیّتش این است. خب این درس فاطمهی زهرا (سلام الله علیها) است که در طول زمان ادامه پیدا کرد و رسید به امام بزرگوار.»