امیرالمومنین علی(ع) فرمود «نیمی از کار خردمند احتمال است و نیم دیگرش تغافل» چون «هر کس، بسیاری از چیزها را نادیده نگیرد، زندگی و آسایش خویش را تباه کرده است».
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، بنابرآنچه ایکنا روایت می‌کند، محسن اسماعیلی، حقوق‌دان و عضو هیئت‌علمی دانشگاه تهران در یادداشتی با عنوان درسی از نهج‌البلاغه نوشت؛
به نادیده گرفتن خطاهای دیگران و اهانتهایی که می‌کنند، «تغافل» گفته می‌شود و این با «غفلت» فرق می‌کند. غفلت آن است که آدمی نفهمد و متوجه نباشد؛ برخلاف تغافل که چشمپوشی و نادیده گرفتن عمدی چیزی است که فهمیدهایم و متوجه شدهایم؛ مثل جهل و تجاهل که اولی نادانی است و دومی خود را به نادانی زدن.