در کنفرانس دانشجویی علیه جنگ ویتنام، من هم جزو سخنرانان بودم و در پایان سخنرانی‌ام گفتم که «امروز ویتنام، فردا ایران».
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از ایبنا، دوم ژوئن ۱۹۶۷ [۱۲ خرداد ۱۳۴۶] در تاریخ جنبش دانشجویی و جنبش چپ نو رخداد مهمی است که در ایران کمتر شناخته شده، اما کاملا به ایران ربط دارد. در این روز و در اعتراض به سفر محمدرضاشاه به برلین غربی، تظاهرات مشترک دانشجویان ایرانی و آلمانی برگزار شد که با اقدام چماق‌به‌دست‌های ساواک و دخالت پلیس آلمان غربی به خشونت گرایید و دانشجویی آلمانی به نام بنو اونه‌زورگ با گلوله پلیس به قتل رسید. این ماجرا جنبش دانشجویی و چپ مستقل آلمان را بیش از پیش تحریک و عقاید رادیکال را تشدید کرد، تا جایی که گروه‌های لنینیست مسلح به نام «جنبش دوم ژوئن» و «فراکسیون ارتش سرخ» (بادر-ماینهوف) به وجود آمدند. متقابلا خشونت دولتی و گروه‌های راست‌گرای افراطی هم تشدید شد که ترور رودی دوچکه، از رهبران دانشجویی، را در پی داشت.
نشر مردم‌نگار به‌تازگی کتابی با عنوان «روح سرخ دانشگاه: زندگینامه رودی دوچکه، رهبر جنبش دانشجویی آلمان» به قلم اولریش شوسی و ترجمه مرجانه فشاهی را منتشر کرده که فصلی از کتاب به ماجرای دوم ژوئن می‌پردازد. به همین به بهانه، به سراغ پروفسور شاپور رواسانی، استاد بازنشسته علوم اجتماعی در دانشگاه اولدنبورگ، رفتیم که هم‌دانشگاهی دوچکه و اونه‌زورگ و شاهد عینی آن وقایع بوده است. پروفسور رواسانی را که بیش از شش دهه زندگی دانشگاهی در آلمان داشته، به عنوان پژوهشگر تاریخ ایران و به‌ویژه با کتاب‌هایش درباره جنبش جنگل می‌شناسند. او همچنین در کنفدراسیون دانشجویان ایرانی و جبهه ملی اروپا در مبارزات ملی علیه استبداد پهلوی حضور داشته که دوم ژوئن یکی از آن صحنه‌ها بوده است.