بخش بزرگی از جامعه با توجه به قدرت خرید کم و ذائقه مصرف، به سمت مصرف برنج وارداتی گرایش دارد و این پارادایم باید در برآورد نیاز کشور به این نوع برنج اقتصادی و متعاقب آن در تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی تامین آن لحاظ شود.
به گزارش خبرآنلاین روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: کشت برنج در ایران سابقه تاریخی دارد، اما با توجه به رشد روزافزون جمعیت و همچنین قیمت بالای برنج ایرانی، واردات این محصول مهم نیز در سال‌های گذشته موردتوجه بوده‌است.
ناگفته نماند که در برنامه هفتم توسعه برای تامین 90درصد برنج مصرفی مردم در داخل کشور برنامه‌ریزی شده‌است؛ با این‌وجود انتظار می‌رود نیازهای همین افراد به تامین غذای ارزان و متناسب با درآمد خانوار نیز موردتوجه قرار گیرد. در این میان کسب‌وکار کشاورزان و برنج‌کاران نیز باید موردتوجه سیاستگذاران قرار گیرد، به این‌معنی که واردات به‌گونه‌ای نباشد که روند تداوم تولید در حوزه گندم‌کاری در نبود خریدار به‌خطر افتد، اما هم‌زمان تامین معیشت مردم و به‌ویژه اقشار ضعیف نیز باید در دستور کار سیاستگذاران باشد.
بی‌نیازی از واردات شدنی است؟
هفته گذشته مجری طرح برنج وزارت جهادکشاورزی گفت: «با توجه به پیش‌بینی برداشت 2.7میلیون‌تن برنج در سال‌جاری، واردات ۴۹۱هزارتن از این محصول در ۵ ماهه نخست امسال و باقی‌مانده انبارهای کارخانه‌های شالی‌کوبی و کشاورزان از سال‌گذشته، نیازی به واردات نداریم.» وی تصریح کرد: «انبار کارخانه‌های شالی‌کوبی و کشاورزان در سال‌جاری مملو از برنج بوده و دغدغه کشاورزان در زمینه فروش این محصول است. باقی‌مانده برنج انتقالی در انبار کشاورزان از سال۱۴۰۲ به سال۱۴۰۳ دست‌کم ۱۰۰هزار تن است.»
سهرابی نیاز سالانه برنج کشور را با احتساب جمعیت ۸۶میلیون نفری و متوسط سرانه مصرف ۳۵کیلوگرم، حدود ۳میلیون تن برآورد کرد و گفت: «اما بنا به دلایلی همچون همه‌گیری کرونا و تغییر رژیم غذایی روزانه، سرانه مصرف طبق گزارش مرکز آمار ایران و موسسه پژوهش‌های برنامه‌ریزی، اقتصادی کشاورزی و توسعه روستایی به ۲۷ کیلوگرم رسیده‌است. اگر سرانه مصرف برنج بر اساس گزارش مرکز آمار این عدد باشد، تولید و تامین ۳میلیون تن برنج، نیاز ۱۱۱میلیون نفر را برآورده می‌کند.»
وی تاکید کرد: «بارش خوب فصل بهار و اقداماتی مانند توزیع به‌موقع کود، استفاده از بذور اصلاح‌شده، توسعه کشت‌های مکانیزه، استفاده از رتون و کشت مجدد در شالیزارها، اجرای پروژه خشکه‌کاری و آبیاری تناوبی به افزایش تولید و بهره‌وری در واحد سطح کمک کرده‌است.»