دومین جلسه از سلسله نشستهای "نقد کتاب سینمایی" به همت انجمن مدرسان سینما و با همکاری خانه سینما، در سالن سیف‌الله داد خانه سینما برگزار شد. در این جلسه که به نقد و بررسی کتاب "سینمای آوانگارد" نوشته مایکل اوپری و ترجمه روناک رنجی منتشر شده در نشر بان اختصاص داشت، علاوه بر مترجم کتاب، دکتر حسین حیدری (مدرس سینما و نایب رئیس انجمن مدرسان سینما) و دکتر رامتین شهبازی (عضو هیات علمی دانشگاه سوره و عضو انجمن مدرسان سینما) به عنوان کارشناس حضور داشتند. مدیریت جلسه بر عهده پانته‌آ منصوری (مدرس سینما) بود.
به گزارش کاویان گلد، منصوری در ابتدا برگزاری این سلسله نشست‌ها را حُسن گشایشی بر نقدهای آکادمیک در حوزهی سینما دانست که بر آن است بدون حواشی و زوایدی که متاسفانه این روزها جامعه نقد سینمایی به آن دچار است، ضمن معرفی کتب ارزشمند سینمایی، در بررسی اصولی این آثار معنا بیافریند. در ادامه وی بیان کرد که در جلسه حاضر قرار است ابتدا درباره کلیات حوزهی سینمای تجربی و آوانگارد و اشتراکات و تمایزات این دو واژه بحث شود و سپس به چگونگی پردازش مفاهیم در کتاب اوپری و نیز نسخه ترجمه شده توجه شود.
روناک رنجی (مدرس سینما و مترجم کتاب) در ابتدای بحث خود گفت: “امروزه در بمباران تصاویر غرق شدهایم و دنیای امروز مجال فکر کردن را از ما گرفته است. حال پرسش اینجاست که این تصاویر تا چه حد قصد دارند دنیای ما را به سیطره خود درآورند و در این شرایط آیا این امکان برای مخاطب وجود دارد که خود در درک معنا تصمیم گیرنده باشد؟ سینمای آوانگارد از ابتدای ظهورش به دنبال خروج مخاطب از موضع انفعالی بوده است. این سینما ممکن است با واژگان دیگری از جمله تجربی، زیرزمینی، مستقل، بسط یافته، ناب و مطلق خوانده شده باشد، اما نقطه مشترک همه اینها کناره‌گیری و حاشیه‌نشینی نسبت به سینمای اصلی و بدنه است که در آن داستان و روایت نقش اصلی را بر عهده می‌گیرد. لذا با ورود آوانگاردها رمزگانهای رئالیسم دراماتیزه شده به چالش کشیده شد”.