نظام رشته تاریخ در ایران فرسوده و عقب مانده است و به همین دلیل من بارها گفته‌ام نه این‌که تحولات خوبی را که برخی از استادان بزرگ تاریخ در ایران رقم زده‌اند، نادیده بگیرم ولی من عامدانه و آگاهانه با یک رویکرد انتقادی ترجیح داده‌ام که از نظام رشته تاریخ در ایران به عنوان رشته‌نما سخن بگویم. یعنی نظامی است که درحقیقت مانند یک ساختمان نیمه‌کاره است که ما در آن زندگی می‌کنیم.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از ایبنا: کتاب «ایران بین دو کودتا» تالیف داریوش رحمانیان از سوی انتشارات کتاب شرق منتشر شد. این کتاب به تحلیل و بررسی تحولات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ایران در فاصله‌ای حساس و تعیین‌کننده از کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ تا کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ می‌پردازد. نگاه نقادانه و جامع این کتاب در کنار تجربه‌های آموزشی و پژوهشی نگارنده باعث شده است درک فرآیندهای پیچیده تحولات جامعه ایران در این بازه زمانی برای دانشجویان و پژوهشگران تاریخ معاصر ایران آسان شود. در این خصوص با داریوش رحمانیان، دانشیار گروه تاریخ دانشگاه تهران و نویسنده کتاب «ایران بین دو کودتا» به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید:
کتاب «ایران بین دو کودتا» به‌تازگی از سوی انتشارات کتاب شرق به چاپ رسیده است. این کتاب در گذشته از سوی انتشارات سمت منتشر شده بود، تفاوت بین چاپ شرق و چاپ سمت را بیان کنید.
این دو چاپ از نظر محتوا چندان تفاوتی با هم ندارند، کتاب برای نخستین بار که در انتشارات سمت منتشر شد و گمان می‌کنم که ۸ یا ۹ بار در آن‌جا تجدید چاپ شد، به عنوان یک درس‌نامه برای درس مربوطه که چهار واحد در نظام درسی کارشناسی تاریخ است، خیلی سال پیش نوشته شد. در سال‌های ۸۷ و ۸۸ و بر پایه درس‌گفتارهای من بود که دانشجویان این درس‌گفتارها را سر کلاس ضبط می‌کردند که آن درس‌گفتارها تبدیل به کتاب شد. در حدود ۵ یا ۶ سال پیش بود که من حق چاپ این اثر را طی یک نامه رسمی از انتشارات سمت گرفتم. در ادامه کتاب را به نشر خاموش سپردم، نشر خاموش هم یک بار این کتاب را با غلط‌های تایپی بسیار به چاپ رسانید. این متنی که اکنون شرق منتشر کرده است، متنی ویراسته توسط پرستو رحیمی است. یعنی تفاوت این متن با متن‌های سمت و خاموش در این است که این اثر به‌تازگی ویراستاری شده و نه این‌که همه کاستی‌ها برطرف شده باشد، از نسخه‌های پیشین بهتر شده، اما از نظر محتوا تغییری نکرده است، البته قصد دارم که در این برهه مهم از تاریخ ایران کارهای جدیدی در چهارچوب‌های جدید با نگاه و روش و متد جدید بنویسم و منتشر کنم، این کتاب را به گونه‌ای نوشته‌ام که برای دانشجویان کارشناسی که مخاطبان اصلی من بودند، سودمند باشد. شاید دسترسی برخی از دانشجویان خصوصا دانشجویان پیام نور به استادان علوم انسانی کمتر است. من به زبان ساده این کتاب را نوشتم… بدون این‌که چندان وارد بحث‌های نظریه‌ای و مفهومی پیچیده شوم. بخش مهمی از کتاب مربوط به تاریخ دوره رضاشاه است و بخشی نیز مربوط به تاریخ دهه ۲۰ است. ناگفته نماند در طول سال‌های بعد از نگارش این کتاب من مقالات و آثار و سخنرانی‌های متعدد داشتم که هنوز فرصت نکرده‌ام آن‌ها را به روایت خودم در این متن بیفزایم، در آینده اگر خدا بخواهد چنین خواهم کرد.