حسن بنیعامری، داستاننویس، در یادداشتی تند و احساسی از وضعیت خانهی سیمین دانشور و جلال آلاحمد انتقاد کرده و آن را نماد بیتوجهی به میراث ادبی کشور دانسته است؛ او در این متن ضمن طرح مشکلاتی چون نبود حق مالکیت پایدار برای نویسندگان، دستمزد ناچیز آنها و اقتباسهای غیرحرفهای، به طور ویژه از روند برخورد با رمان «سووشون» ابراز نگرانی کرده است.
به گزارش کاویان گلد، حسن بنیعامری در یادداشتی با عنوان «میراث سیمین دانشور را نگذاریم غارت شود» به وضعیت تأسفبار خانهی سیمین دانشور و جلال آلاحمد اعتراض کرده و آن را بهجای پناهگاه اهل قلم، محلی مهجور و بیهویت دانسته است.
این نویسنده در این یادداشت که در اختیار ایسنا گذاشته، با انتقاد شدید از تغییر کاربری خانهی سیمین دانشور و جلال آلاحمد، آن را نماد غفلت از میراث ادبی ایران دانسته و از انفعال جامعهی نویسندگان گلایه کرده است. او معتقد است خانهای که باید مأمن داستاننویسان، محل آموزش، ترجمه و گردهمایی اهالی قلم باشد، به کاربری بیربط رسانهای رسیده و از هویت فرهنگیاش تهی شده است.