در جشنواره ۴۳ فیلم فجر دو فیلم غریزه و پیرپسر از مهم‌ترین فیلم‌هایی بودند که کیفیت ساختاری آنها فرسنگ‌ها بالاتر از فیلم‌های اصلی بود، اما اینکه چرا به این فیلم‌های تأمل برانگیز ایراد وارد می‌کنند در هاله‌ای از ابهام است.
به گزارش کاویان گلد، روزنامه جوان نوشت:
انتخاب زیاد فیلم در جشنواره فجر افتخار نیست و اینکه فیلم‌های بی‌کیفیت را در جشنواره بپذیریم اعتبار محسوب نمی‌شود. به نظر می‌رسد دبیر جشنواره سعی داشته همه را راضی نگه دارد، بنابراین به هیچ کس نه نگفته است.
دبیر همه فیلم‌ها شامل کمدی‌های سخیف تا درام‌های اجتماعی ناکارآمد را به جشنواره ملی راه داده است، هر چند او می‌تواند این را به گردن هیئت انتخاب بیندازد، اما او می‌توانست کمیت آثار را کنترل کند. انگار هیئت انتخاب که همگی از سینماگران هستند نقشی جدی در انتخاب نداشتند و اگر نه حضور فیلم‌هایی مانند مرد آرام یا گوزن‌های اتوبان یا فریاد برای چنین رویداد فرهنگی مهمی متقاعد کننده نیست. ما در این جشنواره هشت فیلم در ژانر دفاع مقدس و شهدا داریم، اما فیلم صددام هم داریم که کمدی مبتذلی است که در آن مخاطب با صدام همذات‌پنداری می‌کند.