اعتراضات پرستاران رو به گسترش است. همان‌طور که طی روزهای گذشته شهرها و استان‌های البرز، مشهد، اراک، اصفهان، یاسوج، خوزستان و جهرم شاهد این اعتراضات بودند امروز پرستاران تهران، کرمانشاه و گیلان نیز به این تجمع‌های اعتراضی پیوستند.
به گزارش خبرآنلاین، اعتصابات و اعتراضات پرستاران همچنان ادامه دارد هرچند در شیراز مسئولان توانستند با صدور بیانه و دادن وعده‌هایی مبنی بر رفع مشکلات پرستاران تا آبان‌ماه آنها را به سر کار بازگردانند اما به گفته بسیاری از این پرستاران، اولین عامل بازگشت به کار آنها نگرانی‌ای بود که برای بیماران و سلامت آنها داشتند.
تجارت نیوز در گزارشی نوشت:همان‌طور که بسیاری از اعتراضات پرستاران و خواسته‌هایشان به‌نوعی بهبود بخشیدن به وضعیت خدمات درمانی و ارائه بهترین خدمات به بیماران است. همان مساله‌ای که عموماً برای مسئولان بیمارستانی تنها به شکل انجام وظیفه و پر کردن فرم‌های نظارتی بیماران اهمیت دارد اما برای پرستاران انجام تمامی وظایف و البته رسیدگی به وضعیت بیماران از اهمیت برخوردار است، به طوری که راه‌های بهبود آنها هموارتر شود.
گسترش دامنه اعتراضات به شهرهای دیگر
اما برخلاف شیراز که پرستاران بالاخره بعد از روزها اعتصاب و اعتراض به سر شیفت‌های خود بازگشته‌اند، دامنه این اعتراضات به شهرهای دیگر هم کشیده شده است؛ چنان‌که طی روزهای گذشته شهرها و استان‌های البرز، مشهد، اراک، اصفهان، یاسوج، خوزستان و جهرم شاهد این اعتراضات بودند امروز پرستاران تهران، کرمانشاه و گیلان نیز به این تجمع‌های اعتراضی پیوستند. مساله اینجاست که تاثیر ادامه این روند تا چه حد می‌تواند بر کیفیت خدمات درمانی و روند درمان بیماران تاثیرگذار باشد و این تاثیرات چقدر برای مسئولان از درجه اهمیت برخوردار است.
اعتراضات صنفی را سیاسی و پرستاران را تهدید می‌کنند
یکی از فعالان صنفی حوزه پرستاری در این زمینه به تجارت‌نیوز می‌گوید: «متاسفانه مسئولان به جای اینکه به حرف‌ها و مطالبات پرستاران توجه کنند و سعی در رفع آن داشته باشند، هر اعتراضی را سیاسی می‌کنند و زبان به تهدید پرستاران می‌گشایند. بسیاری از پرستارانی که برای احقاق حقوق خود اعتراض می‌کنند یا تعلیق می‌شوند یا تبعید می‌شوند یا به مدت ۶ ماه یک‌هشتم از حقوق‌شان را کم می‌کنند.»
بهرام-ک ادامه می‌دهد: «بیش از ۱۷ سال است که پرستاران منتظر اجرایی شدن قوانین مربوط به کارانه و تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری و البته تامین نیروی لازم برای بیمارستان‌ها هستند اما متاسفانه همه چیز در حد وعده‌هایی که هیچ‌وقت اجرا نشده‌اند باقی مانده است.»
او توضیح می‌دهد: «خبر خودکشی پزشکان همیشه در تیتر اخبار است در حالی که آمار خودکشی پرستاران خیلی بیشتر است و در این میان کسی از این موضوع حرفی نمی‌زند. مشکلات معیشتی، فشار کاری و رفتار غیرانسانی مترون‌های بیمارستان باعث می‌شود خیلی از پرستاران مرگ را به ادامه کار و زندگی ترجیح بدهند.»
بهرام در پایان صحبت‌هایش می‌گوید، کسانی که از مهاجرت پرستاران گلایه می‌کنند بهتر است یک بار هم که شده از پشت میز ریاست خود بلند شوند و سری به بیمارستان‌ها بزنند تا از نزدیک با مشکلات و مصائب پرستاران آشنا شوند و ببینند آیا خودشان می‌توانند در چنین شرایطی به کار ادامه دهند.
اعتراضات پرستاران شیراز از ۱۴۰۱ شروع شد
فرشید زارعی پرستار و یکی دیگر از فعالان صنفی دراین‌باره به تجارت‌نیوز می‌گوید: «اعتراضات جدی ما از آذر ۱۴۰۱ آغاز شد، قبل از آن هم بود اما همیشه با تهدید و ارعاب پرستاران را به کار بازمی‌گرداندند. در آن تاریخ ما بیانیه‌ای صادر کردیم و مطالبات خود را به مسئولان گفتیم. از ما زمان خواستند و قرار بود تا بهمن‌ماه همان سال به مشکلات رسیدگی شود اما از آن تاریخ تاکنون هیچ اقدام عملی‌ای که صورت نگرفته هیچ، قوانین سخت‌گیرانه‌تر بیشتری وضع کرده‌اند.»
او می‌افزاید: «بعد از این مساله حق تاخیر ما که ۱۵ دقیقه بود حذف شد و اگر کسی تاخیر داشت، از حقوقش کم می‌شد. از طرف دیگر اگر کسی فراموش می‌کرد ساعت بزند تا ۲ بار در ماه بخشوده می‌شد اما بعد از اعتراضات ما در سال ۱۴۰۱ این حق را برداشتند و اگر پرستاری فراموش می‌کرد ساعت بزند، از حقوقش کم می‌شد.»