مدارهای قطبی نوعی از مدارهای پایین‌زمینی (LEO) هستند که معمولاً در ارتفاع ۲۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتری سطح زمین قرار دارند.
غزال زیاری: دوشنبه هفته گذشته، اسپیس‌ایکس رکوردی تاریخی را به ثبت رساند و موفق شد تا چهار فضانورد را در مداری قطبی قرار دهد؛ اتفاقی که تا پیش‌ازاین هیچ انسانی آن را تجربه نکرده بود و حالا بازگشت موفقیت‌آمیز این مسافران، نوید از گشایش درهای دیگری به روی علم می‌دهد.
اما چرا این مدار تا این حد غیرمعمول است و چرا تاکنون کسی چنین کاری را انجام نداده بود؟
وجه تمایز اصلی این مأموریت این بود که انسان‌ها برای اولین بار در مداری به دور قطب‌های زمین سفر کردند. این در حالی است که بسیاری از ماهواره‌ها از این نوع مدار استفاده می‌کنند، اما تمام مأموریت‌های سرنشین دار تاکنون در مدارهایی نزدیک به خط استوا انجام شده بودند.
یک مأموریت خصوصی با اهداف علمی
مأموریت Fram۲ که به درخواست چون وانگ، میلیاردر حوزه ارزهای دیجیتال انجام شد، یک مأموریت خصوصی است که البته خدمه آن نیز وظایف علمی مهمی بر عهده‌دارند.
اسپیس‌ایکس قبل از انجام این مأموریت درباره آن توضیح داد: «در طول این مأموریت چندروزه، کپسول دراگون و خدمه آن برای اولین بار زمین را از یک مدار قطبی رصد خواهند کرد و بر فراز مناطق قطبی زمین پرواز خواهند داشت. آن‌ها همچنین ۲۲ آزمایش تحقیقاتی را انجام خواهند داد که به پیشرفت توانایی‌های بشریت برای اکتشافات فضایی طولانی‌مدت و درک بهتر سلامت انسان در فضا کمک خواهد کرد. در طول اقامت در مدار، خدمه قصد دارند اولین تصویربرداری پرتوی ایکس در فضا و مطالعاتی برای حفظ توده عضلانی و اسکلتی انجام دهند و قارچ‌هایی را در شرایط ریزگرانش پرورش دهند.»
تجربه اولیه بی‌وزنی
خدمه مأموریت Fram۲ ابتدا زمانی را صرف عادت کردن به شرایط بی‌وزنی کردند.
یکی از آن‌ها دراین‌باره توضیح داد: «ساعت‌های اولیه در شرایط ریز گرانش آن‌قدرها راحت نبود. همه ما دچار بیماری حرکت فضایی شدیم؛ احساس تهوع داشتیم و چندین بار استفراغ کردیم. این حس با بیماری حرکت در ماشین یا دریا متفاوت بود. می‌توانستی روی آیپد خود مطالعه کنی، بدون اینکه حالت بدتر شود؛ اما حتی یک جرعه کوچک آب باعث استفراغ می‌شد.»
چون وانگ در شبکه اجتماعی X نوشت: «خلبان رابئا روگه، مدتی را صرف ارتباط رادیویی با برلین کرد. هیچ‌کس در روز اول درخواستی برای باز شدن پنجره کپسول نداشت. همه ما روی مدیریت بیماری حرکت متمرکز بودیم. بعدازآن، یک شب فیلم پرتاب خودمان را تماشا کردیم. سپس کمی زودتر از برنامه به خواب رفتیم و خواب خیلی خوبی داشتیم.»
پس از استراحت، خدمه موفق شدند تا برخی از وظایف علمی‌شان ازجمله اولین تصویربرداری پرتوی ایکس در فضا را انجام دهند.