نویسنده مفاتیح الجنان، عالمی آگاه و محدثی خبیر بوده، و کتابش را با دقت بسیار نوشته، از مقدمه کتابش بر میآید که سعی داشته مطالب معتبر را نقل کند، اما بدان معنا نیست که هرچه در کتابش آمده، قابل قبول و دفاع باشد، زیرا غیر از قرآن مجید هیچ کتابی نیست که بتوان به همه مطالب آن با دید قطعی و اطمینان نگریست؛ از این رو هر دعایی را باید از نظر سند و محتوا بررسی نمود و میزان اعتبار آن را به دست آورد.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، پاسخ‌های استاد شیخ حسین انصاریان را به پرسش‌های مطرح از سوی جوانان می‌خوانید:
مفاتیح الجنان چاپ شده دارای دو بخش است، یک بخش آن متن کتاب است (که به مفاتیح الجنان نام گرفت و کوشش مؤلف بر آن بوده که دعاها و مطالب معتبر را در آن جای دهد) و بخش دوم حواشی که به نام باقیات الصالحات نامگذاری شده است. شاید پارهای دعاها با ذکر خواص و ثواب فراوان در آن نقل شده است که توجه چندانی به سندش نبوده، و چون ثواب برای آنها ذکر شده، آورده شده است.
بنابر این نمیتوان تمام دعاهای کتاب را صد در صد پذیرفت، نیز نمیتوان بر مؤلف خرده گرفت که چرا بعضی مطالب غیر قطعی را در کتاب آورده است، زیرا حتی دعاهایی را که از نظر سند و محتوا مشکوک باشد، میتوان به قصد رجا (امید به ثواب) خواند.