لایحه عفاف و حجاب با وجود مخالفت‌ها و انتقادهایی که از سوی افراد مختلف – از جمله شخص رئیس جمهور- ابراز شده قرار است با ابلاغ رئیس مجلس عملیاتی شود. نگاه کارشناسی افراد در حوزه‌های مختلف علمی و حتی حوزوی حکایت از اختلاف، اعتراض و شکاف بین اقشار متفاوت مردم با این قانون دارد و اما سئوال این است که وقایع اجتماعی که بخش مهمی از تاریخ معاصر ایران است چگونه ثبت و مستندسازی شود؟ و اساسا وظیفه مستندساز به عنوان چشم واقع بین جامعه چیست؟
پریسا ساسانی: به گواه تاریخ و بر اساس اسناد موجود از جمله رسانه‌ها اعم از حوزه تولید محتوای مکتوب، برخط و مستندسازی همواره در جهت ثبت حوادث اجتماعی تلاش کردند. اما تجربیات دو سال اخیر نشان داده حضور رسانه به معنای عام و البته سینمای مستند که وظیفه ذاتی آن ثبت واقعیت های محض در جامعه است و اساسا جشنواره فیلم های مستند ایرانی با توجه به همین اصل مهم عنوان «سینما حقیقت» را برای این جشنواره مهم سینمایی برگزیدند؛ نتوانستند و یا نخواستند آنگونه که باید وقایع را ثبت کنند. در نتیجه دوربین‌های مردمی با عنوان «شهروند خبرنگار» به جای مستند حرفه‌ای در ثبت وقایع جان گرفتند.