برای جلوگیری از ضرر و زیان بیشتر کارگران بهتر است به جای پرداخت ریالی اضافه مالیاتِ مربوط به سال‌ها و دهه‌های گذشته، به کارگران سهام بدهند؛ سود این سهام لااقل زیان انباشته سالیان دراز را تا اندازه‌ای جبران می‌کند و کار کمی به عدالت نزدیک‌تر می‌شود.
به گزارش خبرآنلاین، مزایای رفاهی و انگیزشی کارگران از پرداخت مالیات معاف است و به نظر می‌رسد این معافیت از سال ۱۳۸۷ قابل اجرا باشد اما تا قبل از روزهای میانه بهمن‌ماهِ ۱۴۰۳، سازمان امور مالیاتی کشور، راضی به پذیرش این واقعیت نبود؛ سال‌های طولانی از مزایای رفاهی و انگیزشی کارگران یا به عبارتی مزایای به تبع شغل کارگر، مالیات گرفته می‌شد.
مردم سالاری در خبری نوشت: جدیدترین رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری که نهم مردادماه ۱۴۰۳ صادر شده، برای چندمین بار در سال‌های اخیر، مزایای رفاهی و انگیزشی کارگران را از پرداخت مالیات معاف دانسته است.
جزئیات یک رای
در رای دیوان عدالت آمده است که؛ «هر نوع پرداختی تحت عنوان حق، اولاد حق عائله‌مندی رفاهیاتی مانند ایاب ذهاب، مهدکودک و… که به شاغل پرداخت می‌شود صرف‌نظر از اینکه اصولاً در هنگام پرداخت مشغول به فعالیت بوده یا در مرخصی استعلاجی یا استحقاقی و یا نحو آن به سر می‌برد (بدون این که در قبال میزان کارایی و بهره‌وری و فعالیت وی باشد) از شمول مالیات حقوق خارج بوده و به عبارتی معاف از شمول مالیات حقوق است».
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، قبل از این تاریخ (نهم مرداد سال‌جاری) بازهم آرا و دادنامه‌هایی درباره معافیت از مالیات مزایای رفاهی و انگیزشی کارگران صادر کرده بود اما سازمان امور مالیاتی، نسبت به اجرای این آرای قانونی اهتمامی نداشت.
براساس آرای مکرر دیوان عدالت، تمام مزایای رفاهی و انگیزشی کارگران که در ازای انجام کار در ساعات کار پرداخت می‌شود، از شمول مالیات بر حقوق خارج و سازمان امور مالیاتی باید بعد از کسر این مزایا، نسبت به محاسبه مالیات بر درآمد کارگران اقدام کند. در واقع فقط «مزد ثابت» در کارگاه‌های فاقد طرح طبقه‌بندی مشاغل و «مزد مبنا» در کارگاه‌های واجد طرح طبقه‌بندی، مشمول دریافت مالیات هستند.
تبصره ۳ ماده ۳۶ قانون کار، مزایای رفاهی و انگیزشی کارگران مشمول را اینگونه تعریف کرده است: « مزایای رفاهی و انگیزه‌ای از قبیل کمک هزینه مسکن، خواربار و کمک عائله‌مندی، پاداش افزایش تولید و سود سالانه جزو مزد ثابت و مزد مبنا محسوب نمی‌شود». با این حال، تا پیش از این، معافیت مالیاتیِ مزایای رفاهی و انگیزشی رعایت نمی‌شد.
بازگرداندن مالیات اضافی و بایدهای آن
رویه خلاف قانون سازمان امور مالیاتی و روند اخذ مالیات از مزایای رفاهی و انگیزشی کارگران سال‌های طولانی ادامه داشت تا اینکه در روزهای میانی بهمن ۱۴۰۳، رئیس سازمان امور مالیاتی به ادارات کل استان‌ها دستور داد تا اضافه برداشت از حقوق بابت مالیات، مسترد شود.
سیدمحمدهادی سبحانیان طی بخشنامه‌ای به مدیران کل امور مالیاتی دستور داد تا اضافه پرداختی از حقوق کارکنانِ حقوق‌بگیر بابت مالیات، بر اساس قانون مالیات های مستقیم برگشت داده شود.