انسان کامل نه به عنوان انسان بی‌نقص است بلکه زن و مرد در کنار هم کامل می‌شوند و اینکه قرآن، خلائف را طرح کرد مرادش آدم و حوا با همدیگر بوده است.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، کلمه خلیفه در برخی آیات مانند یا داود انا جعلناک خلیفه به صورت فرد آمده است و در برخی آیات مانند: هُوَ الَّذِی جَعَلَکُمْ خَلَائِفَ فِی الْأَرْضِ ۚ فَمَنْ کَفَرَ فَعَلَیْهِ کُفْرُهُ ۖ وَلَا یَزِیدُ الْکَافِرِینَ کُفْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ إِلَّا مَقْتًا ۖ وَلَا یَزِیدُ الْکَافِرِینَ کُفْرُهُمْ إِلَّا خَسَارًا، به صورت جمع آمده است. وقتی قرآن خلیفه را به صورت مفرد به کار می‌برد منظور، حضرت آدم(ع) است و وقتی آن را به صورت جمع آورده است منظور پیامبر(ص) بوده است که برخی از صوفیان آن را به موارد دیگر از خلیفه تعمیم می‌دهند که افرادی غیر از آدم را در برمی‌گیرد.
بنا بر روایت شبکه اطلاع رسانی راه دانا، عنوان خلیفه با ویژگی‌های الهی به افراد اطلاق می‌شود و تعبیر خلیفه الله هم این معنا را دارد؛ ابن عربی در فصوص الحکم در فصل اول به انسان کامل پرداخته است هرچند که پیشینه بحث انسان کامل در آثار منصور حلاج و ابوریحان بیرونی انعکاس یافته است. این ایده در نقاشی لئوناردو داوینچی هم بازتاب دارد. بحث انسان کامل در خود قرآن به صورت مستقیم نیامده ولی در احادیث ذکر شده است.