در تحلیل تجمعات اخیر در آرامگاه‌های فردوسی و حافظ، به نظر می‌رسد که تحریفات اخیر می‌تواند بر هویت ملی و آهنگ فرهنگی کشور تأثیرات منفی بگذارد و باید دانست که فردوسی و حافظ باید به عنوان نمادهای انسان‌دوستی و همگرایی ملی شناخته شوند، نه به عنوان چهره‌هایی برای تبلیغ نژادپرستی و تعصبات قومی.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، در روزهای اخیر، برگزاری تجمعاتی در کنار آرامگاه‌های مشاهیر ادبی ایران، همچون فردوسی و حافظ، ابهامات و چالش‌هایی را در زمینه هویت فرهنگی و دینی مردم ایران به وجود آورده است. این رخدادها، به طرقی به نظر می‌رسد که از اصول اسلامی فاصله گرفته و ممکن است به تحریف و تنزل آثار ارزشمند فردوسی منجر شده باشد؛ در چنین فضایی، حجت الاسلام مصطفی محسنی، کارشناس پاسخگویی به شبهات تاریخی در گفت‌وگو با حوزه‌نیوز به تحلیل این مسائل و به بررسی وابستگی‌های دینی و اعتقادی فردوسی، همچنین تحریف‌هایی که به واسطه رویکردهای نادرست برخی افراد یا گروه‌ها نسبت به آثار او ایجاد شده است، می‌پردازد.
بنابر روایت خبرگزاری حوزه، این تحلیل می‌تواند به درک درست‌تر از اندیشه‌های عمیق فردوسی و جایگاه واقعی او در فرهنگ ایرانی کمک کند.