آروین هنرمندِ کارتونیست، متعلق به نسلی بود پرشور و پر شعور؛ نسلی که رسانه برایش در مدنی شکل ممکن تنها مسیر تحول و تغییر در جامعه بود و اما تداوم انسداد، این نسل را چنان منزوی کرد که هر یک در گوشه‌ای خبر از مرگ جنین‌هایی دادند که روزی خود متولد کرده بودند.
به گزارش کاویان گلد، آروین ۱۶ فرودین همین امسال بود که از مرگ کارتون در ایران خبر داد. این هنرمند که زبان کارتون را متکی به رویکرد انتقادی می‌پنداشت تا در شکل آرمانی آن عملکرد رسانه‌ای کنشگر را در سطح عمومی معنا ایجاد کند، حال می‌دید که کارتون این زبان را از دست داده است و این لخته شدن از نگاه آروین مرگ کارتون در ایران بود.
به گزارش ایرنا،داود احمدی مونس (آروین) هنرمندی بود که با احساس خود قلم می‌زد. در تمام این سال‌ها قلمش بر اساس جوشش درونی بر صفحه کاغذ چرخید. از همین رو با آثاری مواجهیم که دنیایی اکسپرسیو دارند. تجربه‌های آروین، بسیار گوناگون‌اند. او هنرمندی جست‌وجوگر بود که یک جا بند نمی‌شد و به‌طور مرتب در حال پرسه زدن میان کارتون مطبوعاتی، نمایشگاهی، طراحی، نقاشی و گرافیک بود.