خبر مرگ ماریو بارگاس یوسا، پایان زندگی این نویسنده‌ی پرویی نبود بلکه رسما پایان یک دوره از ادبیات آمریکای لاتین بود که با عنوان «ادبیات بوم» یا «ادبیات شکوفایی» در جهان به شهرت رسیده بود.
به گزارش کاویان گلد، خبر مرگ ماریو بارگاس یوسا که توسط فرزندانش اعلام شد، صرفا اعلام پایان زندگی این نویسنده‌ی پرویی نبود بلکه رسما پایان یک دوره از ادبیات آمریکای لاتین بود که با عنوان «ادبیات بوم[۱]» یا «ادبیات شکوفایی» در جهان به شهرت رسیده بود.
به گزارش ایسنا، بارگاس یوسا آخرین نویسنده‌ی بازمانده‌ی این نسل طلایی از نویسندگان ادبیات آمریکای لاتین بود که ۸۹ بهار زندگی کرد و به دلیل التهاب ریه درگذشت. نویسنده‌ی کتاب «سور بز» در مقایسه با دیگر نویسندگان این جریان عمر طولانی‌تری داشت: گابریل گارسیا مارکز کلمبیایی (۸۷ سال)، خولیو کوتاسار آرژانتینی (۶۹ سال)، خوسه دونوسو شیلایی (۷۲ سال) و کارلوس فوئنتس مکزیکی (۸۳ سال) که همه قریب به اتفاق از سردمداران نویسندگان این نسل طلایی محسوب می‌شدند.