آتش سوزی ها در امریکا به آغاز یک جریان فکری در داخل ایران منجر شد که با ارائه تفسیری الهیاتی از بحران در امریکا، در تلاش است تا این واقعه را در تقابل حق/باطل بازنمایی کند.
رسول سلیمی: از آغاز آتش سوزی ها در امریکا فضای رسانه ای داخل کشور به سوی طرح مباحث الهیاتی درباره چرایی این رخداد پیش رفت. توصیف هایی همچون عذاب الهی و ارتباط این واقعه با جنگ غزه از مهمترین محورهای رسانه ای بود که کوشش می کند در چارچوبی گسترده تر، به ضعف و افول امریکا اشاره کند.
جریان رسانه ای که با قراردادن خدا به عنوان حامی مسلمانان در خاورمیانه، از امریکا و تمام مردمی که در گرفتار آتش سوزی هستند به مثابه نماد ظلم و مردمی که واجد صلاحیت برای عذاب الهی هستند یاد می کند. عذابی که خدا برای عقوبت امریکایی ها نازل کرده تا در تقابل حق و باطل، تضعیف شوند.
جریان سازی رسانه ای با رویکرد الهیاتی به آتش سوزی امریکا
در همین راستا مقایسه آتش سوزی امریکا و جنگ غزه از سوی معاون خبر صداوسیما هم مورد توجه قرار گرفت. حسن عابدینی در گفتگو با ایسنا یکی از نکات مهمی را که در فضای مجازی به آن پرداخته شده، مقایسه این آتش‌سوزی با آتش افروزی در غزه عنوان کرد و گفت: «عنوان می‌شود میزان این آتش‌سوزی‌ها در حد و اندازه آتش‌سوزی در غزه است؛ اما غزه در ۱۴ ماه به این وضعیت درآمد و در کالیفرنیا چیزی حدود چهار روز! خسارت‌های مالی که به غزه وارد شده، حدود ۴۰ میلیارد و اندکی بالا و پایین است ولی این رقم در ایالات کالیفرنیا ۱۲۰ تا ۱۵۰ میلیارد دلار برآورد شده است.»
همزمان با این پوشش رسانه ای، در شبکه های اجتماعی، برخی تلاش کردند دو مسئله جنگ غزه را با آتش سوزی امریکا مرتبط و آن را به عنوان عذاب الهی در پاسخ به تظلم خواهی کودکان غزه بازنمایی کنند. تسنیم درباره جزئیات این پیام ها نوشته «جملاتی مثل «اینجا غزه نیست، اینجا لس‌آنجلس است» متنِ تصویرنوشته‌های بسیاری از شبکه‌های اجتماعی شد که نشان می‌دهد محله‌های سوختۀ لس‌آنجلس، طی چند روز، شبیه مناطق جنگ‌زدۀ غزه شده‌اند. بسیاری تصاویر کوچ صدها هزار آمریکایی، از ترس آتش‌سوزی را با کوچ اجباری مردم غزه مقایسه می‌کنندبخشی از کاربران فضای مجازی آتش‌سوزی در لس‌آنجلس را به‌عنوان تاوان حمایت‌های ایالات متحده از جنایت‌های رژیم صهیونیستی در نوار غزه تعبیر می‌کنند. این نگاه‌ها با رویکردهای مختلف مذهبی و غیرمذهبی، برآمده از اعتقادی است که در فرهنگ ایرانی از آن تعبیر به «مکافات عمل» می‌شود»